Есенбай Дүйсенбайұлы (ХV ғасырдан келген ақын немесе Жәркен жырау)

Өлеңіңнен Рухқа нәр табатын
Алты алашқа әуелден тәнті-ақ атың.
XV ғасырдан керуен бастап,
Жақсы болды-ау келгенің, Жәркен ақын!
Замандардан жан беріп, жан алатын
Айта отыршы бабалар аманатын.
Қайта тіктеп жатырмыз.......
Өлеңдер
Толық

Есенбай Дүйсенбайұлы (Жаз қабағы)

Мен саған бол демеймін басыбайлы,
Жүрсеңші азғантай күн қасыма еріп.
Халық әнінен.
...Әйелдің сұрамайды жасы жайлы,
Мен саған бол демеймін басыбайлы.
Жүрейін азғана күн қасыма ертіп,
Айтпайын әперем......
Өлеңдер
Толық

Есенбай Дүйсенбайұлы (Жоқтау)

Ер демеу сендей ұлды болар айып!
Еркіндік құн туса деп, cop азайып,
Ақиқат алдаспанын сілтеуші едің,
Қайдасың, ақын Свет Оразаев?!
"Шындықтан жүрмесе де тауып пайда,
Бұл Свет арыстанша шауыпты Айға..."
Қарлы қыс Қарауылкелді калды-ау алыс,
Қара көз қарындасың......
Өлеңдер
Толық

Есенбай Дүйсенбайұлы (Қалқа бала)

Тапқан-ау сұлулыққа дарқан ана,
Базардан бір қыз көрдім - Қалқа бала.
Жүреді арба сүйреп, қап көтеріп,
Жүк батып жүрекке де, арқаға да.
Апырай, кетіп қалмай жай-жөніммен,
Тас жұтқан тәуекелден тай жедім мен...
Арбалып арай көрдім......
Өлеңдер
Толық

Есенбай Дүйсенбайұлы (Ән әуенімен)

«Барады көшіп ауылың Келме көлге,
Келме көл алыс дейді көрмегенге...»
Ол дағы тоқтап жатқан көлмек шығар,
Ойыма Жем түседі шөлдегенде.
Кептіріп аңызағы кенезені,
Тентек жел тепкілейтін терезені.
Құмығып құмға.......
Өлеңдер
Толық