Ленин
Алды бір күн
Ақтық демін.
Аза күйі
Еңіретті
Дүние әлемін.
Күй күрсіне Деді ақырын:
«Ленин... өлді»
Ауыр қайғы
Құшағына
Алды елді.
Ұлы өмір тұлғалары
Тұрды біраз......

Бейітінде баласының зарлағандай ана байғұс,
Мұңлы дала аспанында күрсінеді балшықшы құс.
Естіледі егіншінің әлдеқайда салған әні,
Ұзақ әуен жүрек тербеп, қиялыңа жалғанады.
Қарағай мен терек толы аралайсың орман ішін.........

Блокада
Шеп құрса да
Күндіз-түн
Аранына қалсақ түспей
Іс істеңдер
Деді Ильич.
Толтырайық
Мұнаймен
Ел сауытын!
Өссін көмір,
Жер қойнынан
Ала түс!
Осылайша
Іс істеңдер
Деді Ильич!......

Тоқта, жолдас!
Бұзба көше тәртібін.
Өткізе алмай
Өміріңнің артығын
Жүрсің бе сен!
Қалай-калай басасың?
Тоқта.
Байқа.
Ойла...
Қателесесің.
Ал кеп қалды
Автобус пен трамвай!......

Шықшы тауға, қарашы кең далаға
Мәз боласың, ұқсайсың жас балаға
Ол шеті мен бұл шетіне жүгірсең
Шаршайсың ба, құмарың бір қана ма? ......

Майдан етіп дүние төрін,
Темір, болат қақтап отқа,
Жекпе-жек кеп өмір, өлім,
Соққыласып жатқан жоқ па?
Арқалап сол майдан жүгін,
Қырғын соғыс ортасында,
Жүрді ұлан. Кекті зілін......

Әлди, әлди, әлпешім!
Ұйықта деймін, ұйықтайсың.
«Мә-мә» берсем қайтесің,
Ұйықта десем, ұқпайсың.
Жоқсың бүгін көз ілген,
Көп ісімнен бөгедің.
Жаудыраған көзіңнен!..
Ұйықтай қойшы, бөбегім.
Әлди,әлди, әлди-ді,
Әлди біздің қалғиды.......

Елу жаста елім бар деп айта алмай,
Кетпес естен күйінгенің, мұңлы Абай.
Елім бар деп айтатын бір туды күн,
Елім бар деп шырқатайын мен бүгін,
Қойсын енді Қорқыт күйін сарнамай.
Атам Абай, арманыңа бер тыным,
Сен таппасаң, біздер таптық жер тыңын.
«Гүлжазира», «Жерұйықтан» кем бе екен......

Сүюім Отанымды таңғаларлық!
Шамам жоқ оны өзгертіп жеңе аларлық.
Не оның, қанмен сатып алған даңқы,
Сүйенген өр сенімге тыныштық салты,
Не бағзы заманның өсиеттері
Тербетіп, қиялым бір селт етпеді...
Сүйемін — неге сүйем?
Өзім білмен.......

Отырам кейде құрысып,
Бойымда бір жүк жатқандай.
Өтеді уақытым жылысып,
Өз міндетін атқармай...
Кетемін кенет сілкініп,
Іздегенім тапқандай.......