Көктем келеді, келеді
Қызылды-жасылды
Қызғалдақпенен.
Қырдан гүлдер тереді
Қыздар баппенен.
Қара көздер жайнап.....

Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шыр айналып,
Қайта келер түн жақын.

Қонбады деп бүгін бақыт,
Жабырқама....

Ана тілім,
Жүрегісің анамның.
Жүрек-ана,
Мен өзіңнен жаралдым.
Сағат сайын саулығыңды.....

Бөрітостаған,
Бөрітостаған,
Жұмбағыңды айтшы, кəрі тас маған?
Таңырқасын деп жердегі пенде,
Аспаннан бəлкім пері тастаған.

Жатырсың күтіп тағдырдан нені,
Айналып тасқа......

Ізгілікпен атыңды мәңгілік қыл.

Тірі өледі, жер қойыны – жатағы,
Ізі қалар болса жақсы атағы.

Атақ – қабілеттің көлеңкесі.

Жауды қара қашырды,
Батыр атақ Барақта қалды.

Атақтының ұяты –
Кедей өлімінің бір аты.

Дұшпанды біреу шабады,
Атақты сәду алады.

Жаман атағың шыққанша,
Жаның шықсын.

Аттанды басқа салды,
Атағы Манасқа қалды.

Патшашыл, байшыл заманда,
Тұтқын едік тұманда,
Бізге теңдік беріп пе ед.
Жердің жақсы талайын
Таңдамалы шұрайын,
Егуге ерік тиіп.....

Жайдары нұрлы жүзі жылы ғана,
Асығып ешуақытта саспас және.
Бойында жасырынған жігер-қайрат,
Барлығы белгілі тұр білім-сана.
Денесі толық, түрі орташаның,
Еріксіз мінез-құлқын сүйед жаның.
Арыстандай айбатты....

Түн еді, жым-жырт еді, ыңсыз-шыңсыз,
Айтқандай айға әңгіме көкте жұлдыз.
Ақырын теңселеді биік таулар,
Төменде жерге сүңгіп құдиған құз.
Оппа нар жота-жота ақ қояндай,
Үйіліп кесе-кесе жатыр солай.
Жамылған қараңғыда......

Ортекедей орғытып мінген атын,
Көрсе көзің тоймайды салтанатын.
Тамаша,
Шаттанбайсың қалайша.
Отанымның жауынгер жұлдыздары.
Жауға бермес ерлерім мақтанатын.

Қайырмасы:
Ылғи жүйрік тұлпар аттай.
Мінгендері құйылтып,
Зулағанда.....

Тасыды көңілім, шалқыды,
Сүйінді мың сан балқыды.
Келе жатыр қалың топ,
Ту, ту, сонау, сонадан,
Қияда қиыр даладан,
Шаттана, шалқи шықты топ.
Электрлі жұлдыздай,
Гудогі күйлі....