Бұл өмірге сен ерте мен кеш келдім
Сезімнің құдіретін енді ескердім
Кеткеніңе қайтейін бой ұсындым
Қатарынан болсам да көнбестердің

Сен дей алмай мен саған сіз дейтінмін
Сәл көрмесем сағынып іздейтінмін
Жігітіңнің білгенмін.....

Сөзiм жоқ "ұрып-жықтым, тептiм" дейтiн,
Ұқсамас бұзақыға кескiн-кейпiм.
Мен ойлаймын көшенiң тәртiбi емес,
"Адамдықтың заңы" деп ескiрмейтiн.
Танымайды десекте күш атасын,
Танымыңның өрiсiн тұсатасың.
Бiреудiң қол-аяғын сындырған күн,
Өзiңнiң болмысыңды.....

Күз келiп, боялсада түр түсті алап,
Мен жүрмiн құрылыста "кiрпiш" қалап.
Үйлену оңай емес, дегенменен,
Үй салуға керек қой тың, күш талап!
Жүрсемде шеберлердiң жолын қуып,
Сәтсiздiк алғандай ма торын құрып.
Сенi ойласам шегенiң.....

Жанымды жырға жасырған дұға,
Басымнан аспай жүрмісің?
Мейірді жұтқан ғасырға мына,
Достықтың озық үлгісін
Көрсетсем деп ем! Жасықпын неге?
Ашықты неге ел осы?
Алатау саған ғашықпын тегі,
Безбүйректіктің.....

Ауыл қонды жайлауға,
Дала жатыр жадырап.
Қой қаптады....

Ақша қар, ақша қар,
Аппақ болып қонасың.
Тоса қалсам қолымды
Алақаныма толасың.

Көк аспандай көкпеңбек
Қазақстан жалауы
Көк емес ол тектен – тек
Елдің ашық қабағы.

Айнымайды аспаннан
Біздің тудың бояуы,
Оны халық қашанда
Биікке іліп қояды

“Махаббатта көз болмайды” деп едi.
Жаным жылып, жадырадым... Ызғарсыз.
Ойламауым мүмкiн емес, себебi,
Жүрегiмнiң лүпiлiнде....

Мұз жамылып жатпасын деп қыста мен —
жылы жел боп маңдайымнан сүйіп ең.
Бір ғажайып құзар-шыңды нұсқап ең,
Өзіміздің Алатаудай биік ол...

Сен бір үлкен өзен едің мол сулы,
толқыныңның жалы жатыр.....