Тырысалық, ғазиз жас,
Балалыққа болмай мас,
Оқып сабақ.....

Қасиетім де, киелім де сен,
Тұмар қып бойға түйерім де сен.
Сенесің бе, әлде.....

Хат - алаңқай, адамдар жолығысар,
Бірін-бірі құттықтап, қолын қысар.
Хат та - майдан, пікірлер шайқасатын
Өмір күшін байыптап байқасатын.
Хат жазба, дос, жан-жүрек.....

Хат жазбайсың, міне енді, сен де мүлде,
Оңай шығар өзіңе пендемін деу...
Екеуміздің арамыз өте қашық –
– мың сағыныш, мың күдік, ең кемінде!...

Әдемі бір әлем ең, маған арман,
Арманшылды алдымен....

(жауынгер монологі)

Туған елге жүрмін-ау елеңдеп мен,
(Тағдырымды қайтейін терең кеткен.)
Қалдым тағы көз жазып бір досымнан,
Не береді білмеймін келер көктем?
Бітер емес бұл соғыс жұмбақталған,
Ағып жатыр жұлдыздар мұңлы аспаннан.
Жетер ме екен өзіңе.....

Сен сұлусың,
Сабырлымын мен бiрақ,
Әнге айналсаң,
Еститұғын мен құлақ.
Бұлтсың ба,
Тосқауылың тау да мен,
Сенi қуған желдi демен
жау көрем.

Бозара атқан таңым болсаң,
Ертеңмiн,
Көрiктiсiң,
Күлкiң оттай.
Өртендiм.
Өртенiп ем өшкенiм.....

Өмірге өзімді сезініп жат пенде,
Бойымды алдым ба үрейге үйретіп.
Көңілсіз кештерде сүреңсіз сәттерге,
Еріксіз бағынып, еркімді билетіп.

Сол кезде сен мені құткарып мың ойдан,
Тұншыққан тыныштық....