Мына сұп-сұр жер бетіне,
Тәнді ғана қалдырып,
Түнгі аспанда тербетілген,
Ақша бұлттар.....

Кіналай алмаймын ғой -
Жүректің мұзы ерімей,
Болмаса күрсінгенім.
Куйінгенім.
Тағы да тұман көңіл.
Тағы да күмәнді....

Бәйшешек-сезімім тым ерте солар ма?
Бәрін де ұмытам, сен енді оралма!
Бітпейтін керістен болды ма жауыр Түн?
О, неге өткеннің наласы ауыр тым?
Өткеннің наласы.....

Қол бұлғады бір арман, қол бұлғады мұнардан,
Шақырды да жиі үміт, шәйі көйлек киініп,
Бойтұмарым қолымда, ой мен тұман жолымда,
Кетіп едім алысқа, бата беріп ауылым.
Бір төбенің басында, тарғыл.....

Көктем дейді...
Көңілімде күз менің.
Қарсы алмадым қайтқан құстың тізбегін.
Қанатына хат жазар....

Жүрегімде жалғыз аққу бар менің,
Таңсық оған тіршіліктің сыны әлі.
Тауып бере алмадым-ау жан емін.
Әлде адасып кетті ме....

Көзімнен көктем көшкелі,
Тербемед сезім еш мені.
Көңілімнің көркем....

Егілген ен даланың елігі біз.
Түнде - елес, күндіз - сағым серігіміз.
Ілеміз кірпікке әкеп жыр-періште,
Күлеміз - күрсінеді....

Дертіңе қалай төземін, сенсіз де сынық қанатым.
Адасқан мен бір сөз едім, Тәңірім.....

Шербет пе екен бұл сезім, шекер ме екен,
Басымнан бұл-бұл ұшып кетер ме екен?
Санама сіңіп қалған есіміңді
Ұмытуға ғұмырым....