Көл бетінде, көбік толқын қалықтайды,
Үмітсіз ойлар санамда шарықтайды..
Өміріңнен ғайып болып кетер едім,
Жүректі қайтем, сағынып жалықпайды..

Өкінбеші сүйген жүрек, өкпелеме,
Өкініштен өксік ойлар....

Сағындым мен өзіңді шетте жүріп,
Қажып біттім жүруден бетке күліп.
Астаң-кестең өмірім жалғыздықта,
Жүрегімді қоямын көкке іліп...

Мұндай қатал болар ма сағыныш та...?
Адау ойдан бықсыды жаным ысқа.
Бар амалым таусылды....

Жалпақ жер — жалғыз ауыл боп,
Күнімді туған тойлап ең.
Сақ-сақ күліп дауыл боп,
Сахараңда ойнап ем.
Самалды өлке, сайран көл,
Аңсаймын енді жарымдай,
Алыс қалған....

Адамдық ізгі жүрек ары үшін,
Қорғасам қан майданда ел намысын.
Сарғайып атқан таңдай сәуле беріп,
Сақтаған сары алтындай сағынышың.
Сөнер өрт, түсер әлем.....

Жазық дала жасыл нулы,
Белдеріңді сағындым.
Жәрменкедей жазғытұрғы,
Көлдеріңді сағындым.
Аралайтын емін-еркін
Үйлерімді.....