Ұқсағым кеп өзімше Абайларға,
Ұрыс ашып мансапқа малай-қарға,
Талаптының берем деп бағын ашып,
Таяқ жеппін болысып талайларға.
Жалпылдаумен жандай-ақ мәңгі жайнар,
Жақсылықты санаппын сәнді қайнар.
Көңілінен дәметкен......

Қара түнді жамылып
Қалың нуды қақ жарған.
Қапысын тауып дұшпанды
Қайыра соққан қапталдан.
Төбесі түпсіз көк аспан
Қонысы орман.....

Көк бұлттың кемерінен
Көрінсейші күн болып!
Ауыр күнді атқарсайшы,
Өзімменен бір болып!
Күннің көзін тасалайды
Кесек-кесек бұлт бүркеп.
Қара ормандар....

Көк аспанға көз тігіп,
Ай нұрына малынып.
Жапырағын қайыңның
Жатырмын мен жамылып.
Жарқырайды жұлдыздар,
Жамырайды.....

Ойға батып, сарылып,
Жігеріңді жасытпа.
Ауыр мұңнан арылып,
Ақырын күт, асықпа.
Қайғы-мұңнан....

Аясынан аспанның
Неге, жұлдыз, ағасың?
Жүрегі ме ең жас жанның,
Қайда кетіп барасың?
Зурә сұлу сен болсаң,
Жымыңдамай жерге түс.
Күміс қанат құс болсаң,
Суылдамай.....

Көктем келеді, келеді
Қызылды-жасылды
Қызғалдақпенен.
Қырдан гүлдер тереді
Қыздар баппенен.
Қара көздер жайнап.....

Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шыр айналып,
Қайта келер түн жақын.

Қонбады деп бүгін бақыт,
Жабырқама....

Ана тілім,
Жүрегісің анамның.
Жүрек-ана,
Мен өзіңнен жаралдым.
Сағат сайын саулығыңды.....