Бір жерде көп отырсаң жалғыз өзің, Көрмесе көңіл ашар жанды көзің. Кейде ащы, кейде тәтті қиял билеп. Кететін бар емес пе бір мінезің? Сенде бар ондай мінез.....
Қазақ жүр мұсылмандық жаласында, Сайрандап сахараның даласында. Файда деп күндіз, түні дамылы жоқ Ғибадат* қылмай хаққа шамасында. Дегенмен «мен мұсылман» іс бітпейді, Бұл күнде жұрттың көбі дін күтпейді. Қазақша киім киіп.....
Айт шыныңды, көңілім, қайда барасың? Қаңғырудан қандай пайда табасың? Тоқталатын келген жоқ па мезгілің? Дамыл таппай күні-түні шабасың. Ойнақтайсың, от басасың.....