Отан!
Басайын сенің барлық жолдарыңды,
Қосайын құстар салған хорға әнімді.
Бұлбұлдың әуезіне араласып,
Бұл әнім араласын орманыңды.
Қалдырмай байтақ елдің сай-қырларын,
Тарасын май айында майда ырғағым.
Шөптерің шөпілдесіп, бұл ырғаққа
Билесін бұлақтарың, айдындарың.
Қарасам, қазынаның табам түрін,
Күнбағыс — табақ-табақ сары алтының.
Әр тасың жай тас емес, гауһар маған,
Жақсы әтір — жалбызың мен қалампырың.......

Сүйіктіңдей жүретін кіл есіңде,
Кір түсірме ел деген ұлы есімге.
Ата мекен — бақыты бабалардың
Жеңіп алған сап ғасыр үлесінде.
Күндерімен, түнімен, гүлдерімен......

Төгіл, шуақ!
Даланың көркін құрап,
Желмен ойнап желбіре, желпін, құрақ!
Жұмыр Жердің жүрегін дүрсілдетіп
Жүгіріңдер, еркін жел, еркін бұлақ!
Суы — сылқым даланың, бұлты — сылаң,
Бәрі ғажап өлкеде бұлқысын ән!
Құстар әнін тыңдатып үй тұсынан,
Алма бақтар оянсын ұйқысынан!
Таңның нұры!
Ай жүзін жасырасың.......

Сылдыр-сылдыр сырғалары
Жас ағаштар ырғалады.
Мөлдіреген көздеріңнен
Жүрегімде жыр қалады.
Көрсем деп ем көптен, осы
Қандай сұлу Орал кеші.
Еркелеші, кетпе деші,
«Қайтып тағы орал» деші.......

Ірікпей, билей алмай сезім легін,
Келеді өлең жазып, көз ілмегім.
Боранда отырайын боп-боз болып,
Боздатып қара өлеңнің боз інгенін.
Қатты жел кар үйірсе бұрқыратып,
Оқысын өлеңімді жұрт ұнатып.
Өлең бе тыңдаушының жүрегіне
Жетпесе сан-сүйекті сырқыратып.......

Тірлік, тірлік, тіріде қол босар ма?
Жағдайыңа қарайлау болмас онда.
Қөңілі түссе біздерді ақын ғой деп,
Ерлер сапқа қосады анда-санда.
Көңіл бөлсе бізге де егер ерек,
Жайқалар ек, жас талдай көгерер ек.
Еркектері мақтаншақ, жалқау қазақ,
Ақын әйел сендерге неге керек?
Жүру керек басынан азабы асып.
Мақсаты боп таза орын, таза қасық.......

Түнгі жауын басылған да ашылған,
Таң күлкісі табиғатқа шашылған.
Таза сурет табылады қасыңнан
Дүние ашық бұлт пенен түн жасырған.
Бусанып тұр үйдің бұғат, жапсары,
Таңдағы ауа — таза иісі жақсы әрі.......

Төмен қарай түн төсімен құлапты,
Қараңғыда жатыр үнсіз сұлап қыр.
Беймезгілде жауған жаңбыр астында
Қарағайдың бұтақтары жылап тұр.......

Су суыған октябрьдің соңы бұл,
Алма бақтан қайда әкеткен толы гүл?!
Жасырынып жалғыз алма қалмап па,
Жапырақтардың тасасына мол үңіл.......

Есімде жас күндерім...
Сіз едіңіз елдегі тамаша қыз.
Ететін атыңызды
Талас аңыз.
Ілесіп кететіндей еді жігіт,
Бұрылып жай ғана сіз қарасаңыз.
Біреулер қол соза алмай, қалса арманда,
Біреулер асығатын қарсы алғанға.
Тыңдайтын
Талас бойы түгел ұйып
Әпке, сіз сызылтып бір ән салғанда.......