Мысырдың ғажайып өнері әлемдегі басқа мәдени ескерткіштерге қарағанда өзіндік сипатымен, көнелігімен ерекшеленеді. Мысыр жерінде өнер ошақтары, түрлі кешендер мен қорымдар жақсы сақталған. Солар арқылы көне мәдени-рухани байлық жөнінде біршама толығырақ.......
Тұтқын болып, тысқа шығып жүре алмай, Зарықтым ғой, жан жарымды көре алмай, Осы күнде алтын сәулем нағып жүр, Қандай күйде, қайда екенін біле алмай. Ойлай ма екен тұтқын жарын түн, күндіз? Жүрек - жара, жасты ма екен қара көз? Шашын жайып, түн.....
Cap дала бейне өлік сұлап жатқан, Көбіндей ақ селеулер бетін жапқан. Тау да жоқ, орман да жоқ, өзен де жоқ, Сәуле емес, қан шашып тұр күні батқан. Жалқау жел өзін өзі зорға сүйреп, Жан-жақты жүргендей-ақ жындар билеп. Ың-жың дауыс келеді құлағыма, Перілер ән салысып......
От жұтқан туысқанның халін көріп, Күнәсіз судай аққан қанын көріп, Айрылған ар-намыстан қарындастың Көз жасы, қалың қайғы, зарын көріп. Елжіреп жүрек-бауырым, ішім еріп, Бейнетке белді буып, қолды беріп, Ант етіп айнымасқа ес білгеннен, Байлаулы бауырыма........
Басқа жұрт аспан-көкке асып жатыр, Кілтін өнер-білім ашып жатыр. Бірі - ай, бірі - жұлдыз, бірі күн боп, Жалтырап көктен нұрын шашып жатыр. Таласып өнер-білім алып жатыр, Күнбе-күн алға қарай барып жатыр. От жегіп, көкте ұшып, суда жүзіп, Тәңірінің рахметіне....