Ғафу Қайырбеков (1928 – 1994) – 15 тамызда Қостанай облысы, Торғай қаласында туған. Абай атындағы Қазақ педагогика институтын бітірген (1952). Қазақ мемлекеттік баспасында поэзия редакциясын басқарды, «Қазақ әдебиеті» газеті бас редакторының орынбасары, «Жазушы» баспасында поэзия редакциясының......

Мейлі шарлап теңіз өттім, тау бастым,
Мейлі көктің ақ бұлтына жармастым.
Сонда-дағы сен қалмассың көкейден;
Сонда-дағы сені ұмыта алмаспын.

Бар қазақтың орман, көлі, өзені,
Тау қиясы, жалпақ.....

Күші білінбес жүзінен,
Қақ бөлінер әйнегің,
Сызып өткен ізінен.
Алмас

Ағаш көрсе қышынар,
Сояу-сояу тісі бар.
Ара

Маржан тісі ақсиып,
Ызылдап ән шырқады.
Көк тіреген қақшиып,
Қарағайды қырқады.
Ара

Үй үстінде төрт шыбық,
Төртеуі де тең шыбық.
Түндіктің төрт бауы

Ана ауылдың қойларының бәрі ала аяқ
Уық бау

Үй айнала қан төктім.
Басқұр

Көшелері көп емес,
Көлемі онша кең емес.
Бірақ та сол Қостанай
Еш қалаңнан кем емес.
Көк ну орап көлемін,
Болмаса да безенген.
Үлкен өмір бөлегін,
Бұл қаладан......

Айтқаныңды айнытпай,
Қайталайды өзiңе
Тiл қатқанмен қаймықпай,
Көрiнбейдi көзiңе.
Жаңғырық

Мұхиттардың ортасында
Аппақ тау бар, түк өспейдi
Жер шарының картасында,
Оған еш шың теңеспейдi.
Айсберг

Жалтырайды сайда,
Сынбайтын айна.
Мұзойнақ

Қолымда сақинам бар алшығарай,
Қойды қасқыр жейді екен қан шығармай.
Бұл жұмбақты қайсы жігіт табады,
Сол жігітке тиемін мал шығармай.
Қарбыздың тіліктері, қарбыз, пышақ

Ара-арасы ақпа тіл,
Арасынан тастап тіл.
Ала қарбыз

Жерде жатып желіндейді,
Күзге дейін желінбейді.
Үндеместен төлдеп жатыр,
Су бермесең шөлдеп жатыр.
Қарбыз

Қысы-жазы үйде тұрады,
Өзі мұзға ұқсайды.
Бетінде сәулесі бар,
Бұл жұмбағым кімге ұнайды.
Айна

Екі егіз қарсы келді,
Арасына көк мұз түсе берді,
Біреуі жанды, біреуі жансыз.
Айна

Бip ұяда топтасқан,
Түртіп қалсаң, от шашқан.
Шырпы

Тек өзі көрінбейді,
Адамды тоңдырады.
Ызғары дірілдетіп,
Есіңнен тандырады.
Аяз

Мөлдіреген жүзімді,
Ұстап едім, үзілді.
Шық

Жаңбыр жуды жерімді,
Көкте өрмек керілді.
Кемпірқосақ