Жаздың жалтыр таңында тоғайға барсаң, шөп арасында сансыз меруерт көресің, сол меруерттер күннің көзіне жылт-жылт етіп, біресе қызыл, біресе сары, біресе көк болып....
Күн жылынып, қар да еріп дүрілдеп, Сай-саладан сулар ағып, күрілдеп, Ой мен қырда басқызбайды сар балшық. Әлем-тапырық жердің беті іріңдеп. Аспан жүзі ұшпалы бұлт сәуірдің Жылы желі бетті сүйген....