Ерке ғып өсірген жоқ тағдыр мені,
Туғанда, бесігімде қар гуледі.
Ананың мейірімі де жоқ есімде,
Тұнып тек жүрегімде қалды лебі.

Суық жел сәби шақты тербеп өтіп,
Есейдім жас бұғанам ерте бекіп.
Ұл тілеп алласына.....

Енді неге өз-өзімнен ұялдым,
Желігіне беріліппін қиялдың
Албырт кезде өкпелеткен досымды
Қайтып енді араздыққа қиярмын?

Ағысында қызу талас шулардың
Кейбір жанды кейіткен де шығармын.
Кейбіреуді қағытам....

Қалды есімде сол шағың
Тұрдың-ау сен күлімдеп.
Жалындады құшағың,
От жүрегің дүбірлеп.

Сен биязы қалпыңмен
Маған сұлу......

Төлеутай Ақшолақовқа

Ертістің таң-тамаша тоғайы бар,
Баурында өсті біздей талай ұлдар.
Қарадым қайыңдарға қайда екен деп
Бір өскен жас түлектер, ағайындар.

Желпінткен екеуміздей жас құрағын
Есіңде жасыл нулы......

Күмəнді сұрақ туса бұл кім деген.
Сабыржан ұлың менмін ұлтым деген.
Қазақтықтың қас жауы орыс тілдің,
Сейілте аламыз біз бұлтын немен.
Қазақтай ел болмаған дегендердің,
Сөзін естіп ісіне күлкім кеген.
Қуатты ел болар деп.....

Ашып айтам отырмайм астарлатып.
Тіл аман болса таймас бастан бақыт.
Өз басын ойлап кетті əр бір адам,
Үлгі боп жүрген жоқпыз жастарға түк.
Жасыңда жетем десең....

Тым асығыс келемін туған жерге,
Бір сағыныш лапылдап тұр кеудемде.
Жүрегімде махаббат жалындаған,
Жүргенімде көңілсіз өлкелерде.

Сағындым сені анамдай, туған жерім,
Көзіме ыстық таулы.....

Сағынып, сағынып сағынышты тауыстым.
Аңсап,аңсап ақыл-естен ауыстым.
Ғұмыр бойы қол созып,
Көз жетпейтін қиянға,
Сөз жетпейтін қиялға,
Бір арманнан адасып,
Бір арманмен қауыштым.
Жабығып,жабығып жабырқаулы күй кештім,
Зарығып,зарығып....

Кейде аңсаймыз жазылмаған тағдырды,
Таңғажайып өмір сәнін не түрлі.
Кейде аңсаймыз жаумай кеткен жаңбырды,
Құмдағы гүл секілді...
Беу,дүние неге аңсаттың кілті жоқ,
Темір әйнек аржағынан....