"Таныспаймын, кешір",- дедің сен кеше,
Таныспай-ақ сөйлесейік ендеше!
Бірақ, бірақ, не істей алам мен саған,
Тəкаппарсып сөйлескің де келмесе?!

Түн қиналып, күн мұңайдым сені ойлап,
Ер жігітке қонбайды.....

Тек сенің жанарың оқысын,
Ешкімге көрсетпе сен енді.
Көзіңнің ойнақы оты үшін,
Өмірге келген өлеңді.

О, сендік мойылдай қарашық,
Нұрынан өлеңім.....

Мынау қардың тазасын-ай, аппағы-ай!

Тұра тұршы, лас табандар, таптамай!

Ақ көйлекті қалыңдықтай, кәдімгі,

Әп-әдемі....

"Келші",– деп шақырмадың,

Көргің де келмеген шығар?!.

Мен салған жараның ақыр бәрін,

Басқа жан емдеген шығар???

"Мен сені сағындым",– деп ем,

Жүрегің сенбеген.....

Бір өлең оқып берейін!
Осы жерге кеп
Анау да сөйлеп кетті ғой,
Мынау да сөйлеп...
Бүлкілдеп....