Күн жадырап көктем кезі болатын,
Құстар сайрап көбелек гүлге қонатын.
Соқпақ жолмен келе жатқан сәбимен,
Анасы еді,кіші ауылда тұратын.

44 жыл. Дүрбелең соғыс кезі.
Немістер кіші ауылға тап береді.
Жалмауыз қанішерлер....

Кейбіреулер қазақты көре алмайды.
Кей кезде қазақтар өзін өзі табалайды!
Сондайлар жиылып ап, ай-шулайды:
«Қазақтар мемлекет құра алмайды,
Қазақтар жаңа астана сала алмайды,
Білімі жоқ, бостан босқа айқайлайды».

Естіген соң осы сөзді, ұлты жайлы,
Елбасы намыстанып ұрандады!
Қасына ұландарын жиып алды.
Қазақтың кең даласын....

Сіз туған күн думанымыз!
Елден ерек жаралдыңыз,
Қазақ болды құраныңыз,
Ұлтым болды ұраныңыз.

Қайырмасы:

Сіз туған күн! Сіз туған күн!
Қазағымның болашағы,
Еркіндігі, азаттығы,
Дербестігі....

Киелі менің Елордам,
Арудай сұлу таранған.
Береке-бірлік, достықтың
Тұнығынан нәр алған.

Күн болып қарайды,
Шуақ боп тарайды.
Әлемге....

Еске алсам айбарымды - Астананы,
Төл рәміз-содан тек басталады.
Төрткүл дүние түгелдей таныды ғой,
Қазаққа болған қазір бас қаланы.

Қазағымның қашанда асқақ әні,
Астананы айшықтар жастар әлі.
Салып берген Нұрағам.....