Жек көреді бұл өмірдің кім сыйын?!
Еңбегіне бір сыйынба,
Мың сыйын!
Байқап қалдым:
Ұлым менің ысқылап
Ескірте алмай отыр екен джинсиін.
Бойы сәл-пәл қалғанменен ұзарып,
Өзі шынжау,.....

Өсекшінің қысқармаған штаты,
Ол келеді сөздің отын тұтатып.
Екі сұлу бірін-бірі кекетіп,
Екі мықты бірін-бірі мұқатып.
Құпиясын біле алмадым мен тектің,
Біреулер тер,
Ал біреулер қан төкті......

Шуағына жылынып,
Самалына салқындар,
Қошақаным, құлыным,
Қазақ деген халқың бар.
Жері айналып татырға,
Жанудайын жанған ол.
Батыр десең батыр да,
Аңғал десең аңғал ол.
Өскен халық далада,
Өзі сондай ала қол.
Дана десең дана да,
Бала десең бала ол......

Қызуымен пеш күннің
Кездім тірлік базарын.
Бірақ бүгін ешкімнің
Аудармадым назарын.
Қопарып жер қабатын,
Қазына-кен қазбадым.
Халық жаттап алатын
Бір ауыз жыр жазбадым......

Туды-өлді
Туды-өлді ұл тағы.
Түнек тірлік.
Атпай қойды құл таңы.
Өзі түгіл,
Сөзін қамап халықтың
Жарлық берді Түркияның сұлтаны.
— Сақ болмасам патшамын мен несіне?!
Тақ болмаса,
Бақ болмайды несібе!.....

Дарынды жерден ізде,
Көктен ізде,
Оларды берген емес текке бізге.
Шабытты ерттеп мінген Шеллиіңіз
Су жұтып,
Кетті дейді көк теңізге.
Қандай күш ақын дертін емдеп еді!
Мықтыға мықты ғана тең келеді.
Бастарын Иожеф пенен Верхарнның.....

Тудың екен — қызыл бесік.
Өлдің екен — қызыл табыт.
Өзің біліп.
Өзің өсіп,
Біздің істі көзің дамыт.
Бұл өмірдің
Көктемдей бір
Болып кетпе қызығымен.
Қызыл тірлік шектелмейді
Галстуктың қызылымен. .....

Бәрі, бәрі аяқ-қолы сау ұлдың
Перзенті боп октябрьдей дауылдың,
Шайқасатын
Бір-бір қылыш жонып ап,
Тақтайынан тақтай қоймай ауылдың.
Қаптаған ұл —
Үлкенің не?
Кішің не?—
Айқасатын миялы сай ішінде......

Бұл өмірді кім саған оңай депті!
Қайырасың тағдырдан қалай кекті?
Менің әкем
Сияқты Адам ата
Қалай келсе өмірге
Солай кетті.
Әкем жайлы енді-енді біліп келем:
Күресіпті ол контра......

Өзіңнен үлгі алғандай
Өлеңге ғашық кең далам.
Періште көрсем таңданбай,
Көргенде сені таң қалам:
Ертемен тұрып, Әз ана,
Беліңді бекем буасың.
Бір кезек қора тазалап,
Бір кезек ыдыс жуасың......