Ауа болып сіңер едім өкпеңе,
Өкпелеме, өтінемін,
«Кет» деме!
Мені жұтып тыныстасаң болғаны,
Маған басқа керек емес ештеңе!

Аптап күнде ыстық буға қастасып,
Су боп енсем таңдайыңмен.....

Жүре бермей өмірдің көшіменен,
Есім кетіп, сүйді екем несіне мен?
Жұлдыздар да ендігі жұбатпайды,
...Ай жатыр шалқасынан есінеген.

Ауламда күбірлейді құлаған нұр,
Құлаған нұр, сезім бе жылаған бұл?
Түн кейде жұбататын.....

Уәде берші кешірмеуге,
Алдануға мұрсат бер.
Рұқсат берші өшірмеуге...
Сондай тәтті сол сәттер...

Жыламауға уәде берші,
Күлмеуге де.....

Құпияңды біле алмай, жұмбақталған,
Елесіңе еремін бұлғақтаған.
Бесік-кеудем тербетер әлсін-әлі,
Мұң-баланы жүрекке құндақталған.

Ақ сағымға жөңкілген қыраттардан,
Ақ таңдарда кемсеңдеп.....

Келген кезде жаныма тағы да мұң,
Іштен тынып, мен сені сағынамын...
Ауамен де, әуенмен де, өлеңмен,
Мен өзіңе білдірмей агыламын...

Отырғанда шалқайып түн тағына,
Тіміскілеп келеді.....

Көз жасыңнан бес тамшы,
Алты бояу күлкіңнен,
Шарап жасап ұсыншы, айығайын дертімнен!
Тынысымнан буға сен айналғанда мөлдіреп,
Күлге айналып ұшайын жан шыдамас өртіңнен!

Күрсіністің демінен,
Ұшқынынан бақыттың,
Өлең өріп берейін.....

Сәлем айтты сағыныш тағы,
Жүрек тағы құсалы.
Сол бейнеңді сағыныштағы,
Жылап тұрып құшамын.

Кетерде сенің жанарындағы,
Қорқытты мені.....

Түн іші. Күңгірт бөлме. Елеспіз біз.
Бұл әлемге келген де емеспіз біз.
Қиялымыз шайырдың о, дүниелік,
Қабірінде билеген көмескі күз...

Біз екеуміз ешқашан тумағанбыз,
Тәтті сәтті Тәңірден.....

Сен және мен...
Арамызда сезім нұры көлденең,
Еріндерді табыстырар шөлдеген...
Сұлу сағым ұшып шығар ғарышқа,
Біздер жатқан бөлмеден...

Сен және мен...
Жүректерде тілектер...
Демімізде самал жел.....

Тіршіліктің бастауы – махаббаттың шуағы,
Ал, түнектің бастауы – бір жарықтың шырағы.
Махабаттың сәулесі – рухтың жалғыз азығы,
Рухтың жалғыз тірегі – жүрек – сезім тұрағы.

Сағыныш пен ынтығу – махаббатың өксігі,
Кеңістік пен уақытта махабаттың жоқ шегі!
Сезім деген Тәңірдің.....