«Елім-ай,
Туып, өскен жерім-ай.
Топырағың тартады-ай,
Алыстағы мені-ай елім-ай»

Отан- ұлы ұғым. Отан әр адамның кіндік қанының тамған жері. Отан- ұшқан құс пен жүйткіп соққан желде де, бар әлемге шуағын төккен күн де болады. Анамның сүтімен, атамның қанымен берілген айбынды, асқақ рухты тілім -Отанымның айшықты белгісі. Отан үшін найзаның ұшы мен білектің күшін жұмсаған Ұлы даланың ұрпағымын. Мен осы елде тудым. Бір кеудеге екі жүрек сыймайды дейді ғой. Қазақ үшін Отан жалғыз, Ту жалғыз! Туған жер! Бұл сөз біздің....

Мен туған өлке, мен туған өлке қандай дейсіз ғой, мен жазамын, ал сіз оқыңыз. Жалықтырса ұзақ сапар, жат мекен, Туған елдің түтіні де тәтті екен... Неге бұлай бастады деп ойладыңыз ба? Иә, мен де сол кәдуілгі туған жерінен жырақта жүрген жандардың қатарынанмын. Есейіп ер жетсең де, құлпырып бой жетсең де, алып тұлға азамат, ардақты ана болсаң да, туған жердің құдіреті сағынтпай қоймас. Туған жерден жырақта жүрген, жасы жиырмаға жетсе де, әлі күнге бала секілді туған жердің бауырына тығылып, топырағын аңсайтын, сары даласына деген сағынышы таусылмайтын жанның....

Рухани жаңғырудың аясында
Адырна жобасының арнасында
Жалғадым Абай «Әзім» әңгімесін
Мерейлі той барша қазақ даласында

Жаңғыру тамырдан тарап, бойға енген ұлттық құндылық пен байлықты игеру. Игере отырып, соның жолында қайта жаңғыру, қайта өсу. Жаңғыру жолында бабалардан мирас болып, бүгінде бойымызға сіңген ізгі қасиеттерді қайта түлетуіміз керек. 12 сәуір 2017 Н.Ә.Назарбаевтің «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» атты мақаласында бұл жайлы ерекше айтылған. Абай шығармашылығын жаңғырту мақсатында қолыма қалам алым аяқталмаған «Әзім» әңгімесін аяқтауға....

Мен күз мезгілін жақсы көремін. Күзде күн суытады. Түн ұзарып,күн қысқарады. Ағаштардың жапырақтары қызыл, сары немесе жасыл түске аналады. Біздер қылын киім киіне бастаймыз. Жәндіктер қысқа қызу көтеріле жұмысқа кіреседі.

Туған жер-адамның кіндік қаны тамған,қанаты қатайған,арманы асқақтаған қасиетті мекені. Туған жері жайлы жүрек тебірентер өлең шығармаған ақын,әсем әнін арнамаған әнші,бояумен махаббатын жеткізбеген суретші жоқ. Олар туған өлкелеріне деген ыстық махаббатарын сөзбен немесе суретпен,күймен немесе әнмен жеткізген.Ал мен өз кезегімде еліме деген шексіз махаббатымды осы мақаламмен жеткізгім келеді.Егер бұл мақалам кем дегенде бір адамның жүрегіне жетсе,авторы ретінде менің арманым болмас еді.
Осы мақаланы жазу барысында менің....

Күз мезгіліде келді айналы сары кілемге оранды.
Біз айналадағы жапырақтарды жинап піскен жемістерді жинап тосап жасадық көкіністен қияр жаптық. Күзде балалар мектепке барады. Құстар жылы жаққа ұшып кетеді. Күн қысқарып, түн ұзарады. Ер адамдар көмірді тасиды, содан соң апа әжелеріміз отын жарады. Күз осындайымен ерекше.

Статистика агенттігінің 2018 жылы 1 тамызда жасаған мәлімдемесінде, жыл басынан бері қала халқы 120 771 адамға өсіп, 10 544 340 адамға жеткені айтылған. Оның ішінде 34 521 – ауылдан көшіп келгендер. Бұл қала халқының өсімінің 1/4 бөлігін аймақтардан келгендер құрайды деген сөз. Жыл сайын бұл көрсеткіш өсіп келеді. Осы мәселеге назар аудару қажет. Урбанизация, қалалардың өсуі - ел дамуына үлкен қосады, бірақ оның кері әсері де бар.
Қазақ мемлекетінің өте үлкен аграрлық потенциалы бар. Ауыл жастарының көптеп қалаға көшуі тікелей осы салаға әсер етеді. Қазақ жастары – дарынды, талапты. Бәрі жақсы....

Мен қазақстандықпын. Яғни, Қазақстан Республикасының азаматымын. Ұлтым – қазақ. Дүниеге Қазақ елі тәуелсіздік алғаннан кейін келдім. Сондықтан, елімнің қазіргі азаматтарының ішіндегі Совет үкіметін тек тарихтан ғана білетіндердің қатарынанмын. Әрине, атамнан, әжемнен, әкемнен және анамнан естіп білген тұстарым да бар. Ол кісілер үлкен тарихи құбылыстың куәләрі… Ал, біз, Қазақстанның бақытты ұрпағымыз! Біздің дәл осындай бақытты болуымызды бабаларымыз о бастан тілеп келді…
Қанның иісі тарамаған ауаны жұту, қанға....

Туған жер. Бұл жер шарында құмырсқадай қаптаған адамдар қанша болса, соншалықты әрқайсында алуан түрлі болып елестейтін жанға ерекше жылулық сыйлап, кейде күлдіртетін, кейде күйзелтетін ғажайып сөз. Әрине, қарға да баласын аппағым дер, кірпі де баласын жұмсағым дер дегендей, кім-кімге болсын кіндік қаны тамып, туып өскен жерінің ыстық болары сөзсіз. Таң атқаннан кеш батқанға дейін күйбең тірліктің қамымен өз уақытының қалай өтіп жатқанын кейде «үһ» деп күрсінгенде бірақ түсінетін жиырма бірінші ғасырдың тірі робыттарына айналуға аз қалған, өздерін жұмысбасты деп санайтын адамдар, бар әлемді мойындатқан небір ғұлама, ақын, жазушы, жезаяқ пен жезтаңдайлардың тұла бойларын «туған жер» дегенде....

«Туған жердің күні де ыстық, түні де ыстық» деп тегін айтылмаса керек. Әрбір Отан ұғымының қадірін білетін, туған жер сөзінің терең мағынасын түсінетін азамат үшін кіндік қаны тамған топырақ киелі де қастерлі.Туған жерге деген махаббат ана сүтімен дарыса керек. Бала шақтан бастап топырағына аунап, шаңын жұтқан жер, туған ауыл, асыр салып ойнаған көше адамның есінде мәңгі қалады, жүрегінде жатталады.Туған өлке қадірін білу осы сәттен-ақ бастау алады. Себебі, жазғы демалыста өз ауылыңнан басқа қалаға қыдырып кетсең, туған ауылдың көшелері көз алдыңа келіп, қол бұлғап....