Төмендегі аятты қырық күн бойы біреуден жазып, нанмен жегізсе, Алла ол әйелді перзентті етеді.Дұғасы:

    Тіл, тіс аурулары дұғасы - Бисмиллаһир рахманир рахим. Ла илаһа иллаллаһу –жерден көкке, Ла илаллаһу – көктен жерге. Ла илаһа иллаллаһу – аршыдан көкке. Ауруыңа дауа.

Отқа күйгенде - күйікке құрбақаның қабығын күйдіріп, күлін күйген жерге себеді. Алла шипасын өзі берер.

Тіс ауруы дұғасы - Бұл дұғаны науқастың өзі оқиды. Бисмиллаһир рахманир рахим. Уалаһу ма сақана фил лайли уан наһари уа һуас самиъул ъалим бирахматика йа архамар рахимин.

Тамақ іскенде - бұл дұғаны оқып, дем ұрады. Бисмиллаһир рахманир рахим. Аллаһу раббана уа рабби аба ина фаътарафу бизамбиһим фаһул лаһум мин хуруж уа нуназзилу минал Куран. Ма һуа шифа‘ а уа рахматулил му‘минин уала йазидуз залимина илла хасара.

Іш қатқанда - бұл дұғаны жазып, жаңбыр суына езіп ішеді. Бисмиллаһир рахманир рахим. Иннал китаба ъазизун ла йа тиһил батилу мин байни йадайһи уа мин халифһи танзилум мин хақими хамиду уала симманиати уала шималиати фасайакфика һумуллаһу уаһуас самиъул ъалим уа кафа биллаһи шахидан мухаммадур расулуллахи әлләзи фатарас самауати уал ханифан уама ана минал мушрикин.

Тәрбиенің негізгі алтын діңгегі – Отан. Ал Отан отбасынан басталады, демек тәрбие-тағылым отбасынан берілетін ұлттық құндылық. Қазақ халқының даналығы, тәрбие тағылымы – тамыры тереңде жатқан асыл мұра. Ерте заманнан ата-бабаларымыз өскелең ұрпақты елін, жерін сүюге, тектілікпен, жан-жақты тәрбиелеуді басты мұрат тұтқан.

Расулулла (Алланың оған игілігі мен сәлемі болсын) Осман бин Әбиластың көңілін сұрап келді. Ол ауырып жатқан еді. Сырқаты ауыр және шаншитын.

– Ауырған жерді оң қолыңмен жеті рет уқала да әрқайсысында: «Әузу бииззәтиллаһи уә қудрәтиһи мин шәрри ма-әжиду уә ухазиру деп оқы!», - деп бұйырды. Осман былай дейді:

– Aйтқанындай істедім. Ауруымнан айығып кеттім. (Бостанул-Арифин)

Айша анамыз айтқан:

– Бір жері ауырса Расулулла (Алланың оған игілігі мен сәлемі болсын) «Фәләқ» және «Нас» сүрелерін оқып мүбәрәк қолына үрлеп, ауырған жерін сипайтын.

Көзі көрмейтін бір кісі....

Бір әйел мас күйеуін шошытпақ болады да, ақ матаға оранып, қолшамын жағып барып, күйеуін жұлқылай бастайды. Күйеуі әлдезаманда ыңыранып бұрылып: -Не болды? Сен кімсің?-дейді. -Мен – албастымын! -Онда танысайық, сен осы үйдегі албастының апайысың ба, сіңлісісің бе? 

Әйелі мен күйеуі курортқа бір-бірінен бөлек барып, қайта оралыпты. Түн іші. Әйелі орнынан ұшып тұрып ұйқылы-ояу: «Ойбай, күйеуім келіп қалды!» - дейді. Күйеуінің зәресі ұшып: «Қайда? Қайда?» - деп. Кереуеттің астына кіріп кетті.