Әй, мүміндер! Алладан шынайы
қорқумен қорқыңдар да,
Мұсылман болған күйде ғана өліңдер.
(Әл-Имран сүресі, 102 аят).

...Оразаны күтеміз тағы да біз,
Он бір айда о, қанша қамығамыз?!
Қимай-қимай кетерде.....

Солай да солай, қарағым,
Жанымның таппай қалауын,
Мен дағы Мұқағалидай
Отыздан асып барамын...

Күндерім қайран, күндерім,
Кетті екен қайда, білмедім?
Жоғалған жастық.....

Сен мені танымай қалдың ба,
танымай қалдың ба, шынымен?!.
Қоңыр күз келердің алдында
кірдім ғой түсіңе түнімен.

Сол бір түс о, қандай тәтті еді,
біздерге бір-ақ....

Ұмыт бәрін,
Жүрегіңді жүрегім жылытқанын.
Өрт құшады өзегім … еске түссе
Қыз күндегі бейкүнә қылықтарың.

Жыламашы,
Шыда, тағдыр осылай сынағасын.
Көрсетпеші күнәсіз.....

Шаршатты ─
Күн сайын ─ у ішу,
Түн сайын ─ жүректі азаптау!
Сүймейтін адаммен сүйісу ─
Арыңды жылатып,
Жаныңды мазақтау...

Біреулер үшін ол
тұрмайды түкке....

Жаңа жылды жалғыз өзі қарсы алды,
Келмей қойып көптен күткен аңсары.
Көңілдегі көзайымын көрсетпей,
Алдағы жыл алдар екен қанша әлі…

Қашан, қашан қымбаттысы келеді?..
Үш жыл күткен үміті еді ол, себебі.
Қырсыққандай құр.....

Хат жазып қойып ем тағы бір,
Қалтамда әлі жүр...
Ешкімге көрсеткен жоқпын мен,
Ешқайда бармайды ол, бәрібір...

Сен оны күтпеші, күтпеші,
Хатпенен, бәрі де бітті, осы!
Жаныңа батарын.....

Мен баяғыда...
Он бірінші ғасырдың
аяғында... туыппын,
Атағын атан көтермес
атамның жолын қуыппын.
Қасарысқан қас жауға
қарсы шауып....

Мен – кісінің кейпіндегі бүркітпін,
Түлететін түйсігімді түртіп Түн.
Көлбей ұшып, зәре-құтын қашырып,
Көлеңкеммен көкжалдарды үркіттім...

Қоңданғам жоқ қоң етін жеп қоянның,
Тіршілікте өлексеге....

─ Күнәң бұл, осымен нешінші?!
─ Күнәсіз адам жоқ... Кешірші...

Кешірші кішкентай күнәмді,
Кешірер Құдай да кінәмді.
Қасыңа жатпадым....