Анашым, ертегі айтып беріңізші?! Жарайды, айтып беремін. Тек кеш батсын. Не үшін кештің батқанын күтуіміз керек? Білмеймін...ертегіні кешке тыңдаған жақсы сияқты. Жақсы. Онда келістік. Қызым күн батқанша әрең шыдады. Қыстың келте күні әп-сәтте кешке ұласты. Пешке жағылған оттың қызуы үйді жылытып жіберді. Жарықтың сөндірсең, отың ойнаған алауының көлеңкесі керегеде ойнайды. Осындай кезде бала кездегі ата-анамның......

Биыл... көктем кезінде... бір күн кешке,
Қиял шалқып, әрбір ой түсіп еске,
Түн бойы отырдым мен, шекпек болып
Қағазға сөзден сұлу көркем кесте.
Жібегім кесте тігер өте жалпақ,
Алпыс ұлтқа меншікті бірдей ортақ,
СССР өлкесі - ол....

Қай қыз бар бұл қазақта теңге жеткен,
Бәрі де жылай-жылай кемге кеткен.
Бар еді Жарқын атты бір бай кісі
Мырзеке деген атқа қолы жеткен.
Әрине, бай кісіні жұрт мақтамақ,
Кісіні кедей сорлы кім.....

Мейлі, оған еркектердің жыны келсін –
Мен бір теңеу айтайын – ұлы дерсің.
Сұлулыққа айнымас сыңар қонған,
Әйелдерді раушан гүлі дерсің.
Раушан гүл, шіркін-ай, исі қандай?!
Ән шығармай, мүмкін...

Гүлфайрус Мәнсүрқызы Ысмайылова (15.12.1929 жылы туылған, Алматы) — қазақ кескіндемешісі, театр және кино суретшісі. Қазақ КСР-інің еңбек сіңірген өнер қайраткері (1965). 1949 жылы Алматы көркемсурет училищесін, 1965 жылы Ленинградтың И. Е. Репин атындағы кескіндеме, мүсін және сәулет......

Әр нәрсе шағымызда болып жатқан.
Жақсылық ойлаңыздар, біздің халық,
Тастаңыз жамандықты толып жатқан,
Құрметті ел билеген хакімдер де
Жыландай зәрін төгіп....

Талғатым – таудай, Гүлназым – балдай,
Жарасып тұрған бір нәзік жандай.
Ақсүйек өнер ақындықпенен
Досыңа арнап жыр жазу қандай.

Бір өзің, досым, арланы Алтайдың,
Мінезің – тауы....

Жүрсем деймін көңіл шат, гүлді алаңдай,
жанарыма, жаныма мұң қамалмай.
Жақтырмайды біреулер, менің үнім
желкесін....

Қарлығаш көмей Құрбым-ау
Қай күні, қандай Анадан,
Бағына елдің тудың-ау?!
Ізеттім, әрі келбеттім,
Қасында жүріп көрмеппін.
Бір кезде, шарлап....