Бір Өгіз айдын шалқар көлге келді, Жағалап суаты бар жерге келді. Шілденің сарша тамыз ыстық кезі, Бек қатты қаны қашып шөлдеп еді. Су ішіп, көлдің шықты жағасына .....
Қосылып, бірнеше адам ортақтасып, Үй салып, ортасынан дүкен ашып, Саудасы жұғымды боп, байып әбден, Шат болып, көңілдері судай тасып, Ақшаны төбедей ғып үйіп қойып, Үлесіп отыр еді шуылдасып .....
Қартайып, Арыстанның әлі кетті, Айбыңды жұрт қорқатын сәні кетті. Бетіне жан келмейтін уақыттар Артына бір қарамай, бәрі кетті. Аяқта дәрмен қалды жүрерлік-ақ .....
Бір мерген бозша құсты атып алды, (Қоймады өлтіріп-ақ жалғыз жанды). Басында бір ағаштың үш баласы Шырылдап ұясында жетім қалды. Ана жоқ таситұғын тағам-жемді .....
Даланың күнге күйіп, аптап өткен үстінен Бұлт шықты қаптап көктен. Қуанды шаруалар «я, Құдайлап!», Жерді бір суарар деп қурап кеткен. Жауар деп тұрды халық үміт етіп .....