Қырық айла - барлық қару-жарағы,
Бір әйелдің бір-ақ тамшы жасына,
Бүкіл әлем батып кете....

Шеберхана... Мәз өмірмен мұңдасып,
Бояу біткен күбір-күбір сырласып.
Суретші отыр көшіре алмай қағазға,
Ойындағы әлдекімнің сұлбасын.

Ойындағы сурет – анық, сұп-сұлу,
Қарашығы қара.....

Көңілді билесе де сары уайым ой,
Аңсаған арманыма айналған соң,
Мен саған өкпелей де алмаймын ғой.

Елес-нұрын қиялда гүлден құрап,
Қыз жүрегін бүрлетер.....

Сүйіп те тұрып, сүйікті болып,
Сетінеп жаным, шерленем,
Сүюді – бақыт дейтіннің бәрі,
Әлі де сүйіп көрмеген.

Адасып барып, таласып-талып,
Сүрініп, сосын....

Сөзінің салмағы - алтындай,
Ойының салмағы - қартыңдай.
Мінезі - Меккенің төріндей,
Мұң-шері - базардың нарқындай.

Көздері - көгілдір көктемдей,
Сезімі - жұпарын.....

Тірі кезде бағы ашылмай түнерген,
Жаратылған жаны жайсаң өлеңнен,
Деп маған да ортасынан.....

Төрт-ақ маусым, төрт мезгіл, төрт құбыла,
Талайына пенденің шақ ғұмыр,ә?!
Бір маусымнан көшкенше бір маусымға,
Басыңнан да көшеді бақ құбыла.

Бақ көшеді, қонады қайда барып,
Ақын отыр аларып.....

Үш көзім бар, дір етпе,
Екі көзім маңдайда, үшіншісі – жүректе.

Екі көзім көре көзге алдайды,
Кешіп өмір мәз.....

Адастым да жарық күнде жол таппай,
Арт жағыма қарай бердім жалтақтай.
Жердің жүзін шарлап кеткім келеді,
Жүрегімді қоятұғын жер....

Әйелден ақын шықпайды деп,
Әлсіздер жылап-сықтайды деп,
Еркектің ығын ықтайды деп,
Өлсе де өрлік.....