(Жәрдем Тілековке)

Күй жатыр көк орманда буырқанған,
Күй жатыр найзағайда бұлтты жарған,
Күй жатыр толқынында теңіздердің,
Күй жатыр шертушісін күтіп алдан.
Күй жатыр табиғаттың.....

Жасыл орман жазғы желге
Жайқалады терегі.
Қару асып жалғыз түнде
Партизан қыз келеді.
Су сылдыры, ну сыбдыры
Ойды онға.....

Сорғалаған үстінде бүркіт әні,
Қалыпты есте күрең бел Түлкі тауы,
Нижний Тагил қапты есте бар қалпымен
Отпен жазған Оралдың бір кітабы.
Қалыпты есте солдаттай......

Талай бел, талай құба жонды басып,
Келемін алыс жерден мойны қашық.
Қарсы алды қалың орман қарт әжедей,
Елпілдеп дәті қалмай қойнын ашып.
Біз кезде қаным тамған жағдайым бар,
Қараймын бұл өлкеге қанбай құмар.
Елжіреп ескі достай.....

Сонау алыс Карелия
Ну ормандар бұйра бұлттай,
Талай жылдар тербеп жанды
Қоймадыңдар күйді ағытпай.
Құлап сызды......

Үш танкінің көзін жалғыз жоғалтып,
Өлді солдат зеңбірекке қол артып.
Батыс жаққа жүре берді достары,
Ол атпаған жауға оқты боратып.
Қайрат тапты ол....

Құшағында жанып жатқан орманның,
Жаралы боп жарты жолда мен қалдым.
Бұлт астынан сығылайды күміс күн
Бейнесіндей төсімдегі медальдың.
Қорғаныста көңілдері жабығып,
Шабуылды күткен.....

Кішкентай ғана көгершін
Далада жатыр далиып.
Қара дақ етіп кеудесін,
Қалыпты қою қан ұйып.
Жұртта қалған кемпірге,
Болатын жалғыз ермек сол.
Жазықсыз құсты.....

Көкте бұлттар қансырап тұр,
Оқтар жыртып қорғасындай.
Тағы жаңбыр тамшылап тұр,
Сорғалаған көз жасындай.
Жатыр ұйықтап барлаушылар,
Разведкадан жаңа оралған.
Тағы да олар.....

Айта аламын әрқашан,
Орал сені мықты деп,
Жүгін, көкке нанбасаң
Тауларың тұр бұлт тіреп.
Айта аламын әрқашан
Жаралған деп сені оттан.
Сұра барып.......