Бұл өлім қайда жоқ:
Жарқыраған айда жоқ,
Күркіреген күнде.....

Жарға біткен жаңғақты
Жаннан безген жан жейді.
Қабырғадан саз кешіп,
Жүк сүйреген.....

Бір жаста, екі жаста бесіктемін,
Бес жаста тәңірім берген несіптемін.
Алты жаста қайыңның тозындаймын,
Жеті жаста ойпаң жер бозындаймын,
Он жасымда сүт емген.....

Қатын мен бала деген дұшпан болды,
Екеуі екі жақтан қысқан болды.
Келін деген біреуі және шығып,
Біреуі іштен, біреуі тыстан болды.

Туған жердің жауынын, дауылын алып,
Таудай талап берген соң тау ұлына анық.
Қарлығаш жыр ұшқанда Қарасаздан,
Қайран қазақ байтағын бауырына алып.

Сұрады елі бар ма деп бір дерегі,
Сол бір құстың қанатын.....

Екіндіде сүйгенде сырғамды нұр,
Сол бір күйден жанымда тұнған дүбір.
Бақытымның бұрымын....

Маусым кеші,
қайта оралмас кез бе едің,
Сенің нұрлы көздерің-ай, көздерің...
Өлең жазғым келіп.....

Жырымнан ізде даралық,
Көктегі күн боп көрінген.
Қыз бұрымындай.....

Сәті туса сапардың бақ табар ем,
Аппақ дүние,
Аппақ қар,
Аппақ әлем...

Мынау сыры бөлек түн,
Ғашықтардың мекені.
Жапырағы....