Сырбай Мәуленов (Бұлт)

Тұрады бұлттар тұлданып,
Бір туғандай соғыспен,
Сол бұлттай түсі сұрланып,
Зулайды тынбай оқ үстен.
Жинаған жұртты намазға
Қаралы сол бір қағазға?
Түсе ме әлде ажал боп
Маңдайы күндей сабазға?
Жерді қойып көктің де,
Қойыны-қонышын толтырған.
Қорғасын ба жердегі,
Қораланып сол тұрған.
Қап бәлем, енді тұра тұр,
Қақ тіліп сені найзадай,—
Соғар бір дауыл сұрапыл,
Ойнар бір жасыл найзағай!