Сырбай Мәуленов (Нева жақтан жел еседі)

Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Жұмсақ леппен маңдайымнан сипайды,
Жас жанымды аялаған анаша.
Ол айтады: аярым жоқ сенен,— деп,
Жер айтады: саған жәрдем берем,— деп.
Күн күркіреп, найзағайы ойнайды:
— Сеніменен бірге жауды жеңем,— деп.
Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Сол бір желдің жұпар лебін жұтамын,
Мәз болам да бейне сәби балаша.