Мұқағали Мақатаев (Таудағы нөсер)

Алыста,
Сонау аспанда,
Атыстар, сірә, басталды.
Жай түсіп жатыр тастарға,
Жайратып жатыр асқарды.
Дірілдеп біраз тұрды да,
Гүрілдеп ала жөнелді.
Аспанды құдай ұрды ма?
Айырар ма екен төбемді!
Жарқ етті алды кезімнің,
Өртене жаздап, басылдым.
Отым ба, әлде, езімнің!?
Оты ма, әлде, жасынның!?
Жанымды болып қорғамақ,
Жалтарып, тұра қашқан ем.
Төбемнен төмен сорғалап,
Сөндірді нөсер, басты әрең...