Тұрған жерімде қақайып тұрып қалдым...

《Өмірде неше оқиға болады екен. Мен оны алғаш көргенде тұрған жерімде қақайып тұрып қалдым. Оның қастары, еріндері, күлгені, дауысы бәрі мені бірден баурап алды. Сол сәттен бастап мен оны күндіз-түні ойлаумен болдым. Бірде агент желісінде оған достық жібердім. Ол қабылдады. Жүрегім дүрсілдеп сала берді.

Сол күннен бастап екеуміз танысып сөйлесе бастадық арада 1 айдай уақыт өтті. Ол маған өз сезімін білдірді. Мен жоқ дедім, ал ол болса өкінбейсінба деді мен болсам маған бәрібір дедім. Ол менің сенен көнілім қалды деп хабарсыз кетті. Бір аптадан соң ол менің Гүлжан деген жан досыма сөз салып сонымен журді. Ал мен қызғандым. Неге олай істедін десем қызғандыру үшін деді. Сөйтіп ол қызбен қайта айырылысып маған қайта сөз салды. Мен келістім....

Содан бірде кездеспек болдык. Алғаш ернімнен сүйгені әлі есімде.... Содан оқуымыз бітті универге Шымға тапсырдым. Бірақ сырттай мен сүйгеніммен үйлендім. Қазір құлыншақтай ұлымыз бар》