Жанымды сағынумен күндерім өтуде

2012 жылдың 18-қыркүйегі болатын... Кеш түсіп, дос қыз екеуміз аллеяға жүріп қайтуға бел байладық. біраз жүрдік, енді үйге қайтар жолда алдымыздан бір жігіт өтті... өте қатты қарады, менде не болып қалды дегендей қарадым... Жанымнан өте кетті. Қасымдағы қ ыз екеуміз оның сонша қарағанын әңгіме қылып барамыз... арада 1-2 минуттай өтер өтпестен жанағы бала жүгіріп келіп: МЫ НЕ ЗНАКОМЫ? деді, ал мен оған:НЕТ десем, А МОЖНО дей берді. Жарайды, бізде келістік, сонымен таныстық, есімі Аманбек екен, былайша айтқанда көршіміз болып щықты (соседский домнан). сонымен ол жалғыз емес екенін айтты, қасына досы келді(Дархан), оныменде таныстық. досын бір көріп ұнатып қалғандаймын... Біз үйге қайтатынымызды айттық, телефон номерлерімен алмастық. Сол күн" 1 сағаттан соң досы яғни Дархан звондап шыға аласынба д еді, барібірде үйде айналысатын ештене жоқ, студенттік кез болған соң қарсы емес екенімді айтып, шықтым. Жақыннан таныстық, Семейдің жігіті болып шықты, ал мен Шымкенттің қызымын. бір қызығы екеуміз екі жақтын адамымыз, ал таныстық Қарағанда қаласынын дәл орталығында,ия өмірдің сыйы өте көп екен. Мен Қарағанды қаласына оқуға дайындалып жүргенімнен бастап-ақ анам маған басқа қалаға тұрмысқа шығып кетіп жүрме, өзіміздің Оңтүстікке шық, ертенгі күні өзін қиналып қаласын дейтін.

Біршама уақыт өтті, ал біз күнде-күнде сөйлесетінбіз... бауыр басып қалғандаймын. 23-қыркүйек күні менің туылған күнімді атап өттік, Дарханда өз достарымен келді. Туылған күнімде болған құрбыларыммен таныстырдым, Дархан кеткен соң, құрбыларым Дарханды бір көргеннен ұнағанын. және екеуміз бір-бірімізге сай екенін айтты. Қыркүйектің 24-жұлдызы, Дархан кездесуге шақырды, мен бардым, сол күні ол мені қатты ұнатып қалғанын, оның қызы болғанымды қалайтынын айииы, менле оны қатты ұнатып, аз ғана уақытта бауыр басып қалған болатынмын. Мен қызы болуға келістім. Уақыт өте берді... өте берді... Бір-бірімізді ө те қатты жақсы көрдік, мен өмірдегі ең бақытты жан болдым... Анам Семейдің жігітімен сөйлесіп жүргенімді жақтырмайтын,үнемі ұрысатын... Бірақ Жүрекке Әмір жүрмейді емеспе? Пешенеме жазылғанын көрермін деп жүре бердім, күннен-күнге Дарханнан басқа ешкімді көрмей,өте қатты сүйдім...

Борлашақ жайында жоспар құрыпта қойғанбыз, бір жағынан сезетінмен өз сүйген жаныммен бірге болмайтынымды...бірақ махаббатқа берілдім,шын ниетіммен... жаз басталып Дархан сессиясын жауып үйіне кететін уақыт жетті, және кеттіде. Жаздың ортасы болды, ол мені өз үйіне шақырды, яғни ат-анасымен таныстыруға, мен келістім. Өзімнің үйіме экзамендерім кеш бітеді деп мен Семейге жолға шықтым. Асыға күткен Семейгеде жеттім, өз жанымды көрдім, дәл сол уақытта менен асқан бақытты жан болмағанда шығар,сірә. Ия, Дархан мені өз жолдастарымен күтіп алды, қалада біраз қыдырдық. Кешке қарай Дарханның үйіне де келдім, кеудемдегі жүрегім сыртқа шығып кетердей жұлқынуда... Өз-өзімді сабырға шақырып, кішкене тынышталдым. Дарханның ата-анасымен таныстым, жақсы, жылы жүзбен қарсы алды. Өте жақсы адамдар екен. Көп туыстырымен таныстырды... барі кереметтей болып жатты. Мен бақыттымын. Енді қайтар кезде келді, барлығы мені шығарып салды, енді тойда көрейік деп өз ниеттерін білдіруде... Вокзалға келдік, менін кететін уақытып жетіп, Дархан екеуміз қостастық. Жанарымнан қимас, еріксіз жас ағуда, ал ол болса, мені жұбатумен әлек, жанымсол қалай жақсы көремін десенші өзін. Поездім ақырын жылжи бастады, менде артқа қарап, қол бұлғап, көзімнен аққан жасты сүртумен әлекпін.

Өз қалама жеттім, сіңілерім, туыстарым барі мәз-мейрам. Күндер өте берді, сол жазда өз үй імде жүріп өте көп жыладым... Өйткені анамның айтқан сөздерінен, ол кісі қарсы білемін, бірақ мен не істей аламын, егер жүрегім тек Дарханды қалап тұрса. Көптен күткен Қыркүйекте келді, студенттердің қайтар уақыты, асығып менде Қарағандаға келдім. Жаным екеуміз кездестік, жанымды менде, олда қатты сағыныптық, сағынышымызды баса алмаудамыз... Тек менің үйім емес, туыстарымда алысқа шыққанымда қаламайтын еді, айтатындары ертен тойына ешкім бармайды,өзін қиналасын дейтін... солай айтқан сайын жыоайтынмын. Тағыда уақыт өте берді, менің туыл ған күнімді атап өттік, достарымды шақырды, дәл сол күннің ертесіне біздің жүргенімізгі 1 жыл. оте керемет сыйлық дайындады, өзім күтпеген едім ондайды. Өзім ішімнен айтатынмын, осы бақытты күндерім біипесе екен деп, бірақ сезетінмін айтеуір бір күні бітерін. Үнемі Дарханның бетіне қимастықпен қарайтынмын, көзіме тағыда жас алатынмын. Менің жаным, алтыным ешкімгеде қимаймынғой оны, басқа біреумен болатынын елестете де алмайтынмын. Екеуміз бір-бірімізден ештене жасырмайтынбыз, ешқашан ұялып, қысылып та көрмегенбіз. Мен оның жанында өзімді өз үйімде жүргеннен де еркін жүретінмін. Уақыт осылайша жылжып жатыр, бақытты күндеріммен қоштасқым келмейді...

Бір күні Дархан екеуміз бірге жүргенде менің телефоныма скрыйтыймен біреу звондады, мен алдым, сөйтсем, менен 1 жыл жоғары оқыған жігіт болып шықты, Дарханның көзінше сөйлестім. Дархан маған қатты айқайлады, менімен бірге болғысы келмейтінің айтты, жақсы көреміе бірақ бәрінеде өзін кінәлісін деді. Үндемей кетіп қалдымда, үйге келіп Дархансыз өмір жоқ екндігін түсініп, өз-өзімді өлтірмекші болып, дәрілер іше бастадым... Дарханға айттым дәрі ішкенімді, ол менің құрбыма айтты, 2 құрбым үйге келіп,маған су ішкізіп, бюарлық жағдайымды жасада... 2 күн өткен соң Дархан өзі менен кешірім сұрап келді, бірақ барине мен кінәлі болдсамда... Менсіз өмірдің жоғын айтты. Қайтадан бірге болдық. Ол маған биыл оқуды бітіріп үйленетінін айтты, енді мен не истеймін, менің үй-ішім мен өліп қалсамда Дарханға тұрмысқа бермес...
Дарханның әр сөзінін астарынан ұрысқа сылтау іздедім, бірақ ешқашан ұрысқым келмейтін, бірақ амалым жоққой? Ақыр соңында ол маған ешқашан айтпа деп өтінетін сөздерімді айтты, міне біздің махаббатымызға осылайша қаяу түсті. Екеуміз қоштастық, бірақ мен оны өмірімнен артық сүйемін емеспе, алиыным онсыз өмір жоқтай маған, ешкімге қимаймын өзін... Қаншама реи кешірім сұрап келді, бірақ мен кешірмедім, жылай бердім, жылай бердім, өйткені қолыннан басқа келер ештене жоқ. Арада бірнеше ғана күн өтті, маған өз туған ағамнын досы хабарласты, маған көңілі бар екенің білдірді. Мен тек Дарханды ғана сүйемінғой, не истеймін енді? Мен өз ағам деп жүрген адам сезімін білдіріп жатыр, дәл қазір сол жігітпен сөйлесіп жүрмін, маған үйленгісі келетінін айтты, осы жазда үйленейікші дейді, мен бірақ қарсылық білдірдім. Наурыздың 2-күні Дархан өз досымен келіп, досының көзінше менен кешірім, сұрады, мен тағы да кешіре алмадым. Сол күні кешке Дархан менің құрбыларымнан кешірім сұрап звондады, смсте жазды, сонда айтқаны: ПРОСТИТЕ МЕНЯ ЗА ТО ЧТО Я ОБИДЕЛ ВАШУ ПОДРУГУ деп, как будто қоштасып жатқандай, мен қатты қорықтым Дарханға хабарластым телефоны сондірулі, не истерімді білмей досына звондадым... ол ваннада, сказал чтобы меня не беспокоить депті, менде қорқыныш сезім пайда болды. Құрбыма хабаолассам жылап тұр: мен барін білемін, екеуіннің қалай жүргендерінді, бірақ мен не истей аламын деп, онымен қоса мен жыладым... Үйде бірге тұатын құрбыл үнемі не делай глупостей, қазирги сойлесіп жүрген жігітке тұрмысқа шықпашы, потом всю жизнь будешь жалеть только оь этом дей береди... Дархан сол күні бірнеше сағаттан соң маған смс жиберді: ПРОСТИ Я НЕ СМОГ СДЕЛАТЬ, Я ЛЮБЛЮ ТЕБЯ, И ВСЕГДА БУДУ ЛЮБИТЬ деп, ол сонда мен үшін өзін құрбандыққа шалғысы келдігой... Енді қазіргі ағамнын жолдасы біледі менің қалай қатты жақсы көретінімді Дарханды, айтатыны ойламашы өткенді, бәрі жақсы болады.

Менің дәл қазіргі уақытты Алладан тілейтінім: Дарханымнын аман болуы, жәнеде мені осы өмірден алып кетуі, мен Дархансыз өмір сүре алмаймын... өлгім келеді, өмірім түк қызық емес... Мүмкін менің азғана өмірім қалған шығар, білмеймін, дұрыс мүлде тамақтанбаймын, достарымның күнде айтатыны сүйегін ғана қалды, қайда бара жатырсын дейді, қайдан білсін олар менің өзімді осылайша жеп жүргенімді... Дарханымды қатты сағындым, алтыным, жаным, екеуміз айырылысқан күннен бастап, көзім бір құрғамады, қатты қиналып жүрмін, кешірші жаным мені, өз ата-анамды таңдадым... Өмір сүргім келмейді, Жанымды сағынумен күндерім өтуде, алтыным менің сені өмірімнің соңғы демі біткенше сүйіп отемін, сенің орнынды ешкім баса алмайды, саған ешкім жетпейді де... Өлгім келеді.