Түсіне алмай жүрмін

Караша айы болатын. Университеттін кітапханасында сабакка дайындалып болып жан досым Б. кутіп отырганмын. Онын телефоны менде болатын. Бір кезде Б-тын телефонына конырау келді. Мен котердім. Мерей атты жігіт екен. Таныстык, сойлестік. Б-тын ауылдасы болып шыкты. Б-ты озіне 2-3 айдан бері карата алмай жур екен. Біз тез тіл табысып кеттік. Ол озіне комектесуін сурады. Мен жай Б-тын ойын біліп бере алатынымды айттым. Міне, алгашкы таныстыгымыз осылай басталды. Досымнан ол туралы ойын сурап едім оны ұнатпайтындыгын айтты, ал біз Мерей екеуміз ол кезде дос ретінде жаксы араласып кеткен едік (Мерей екеуміз алі бір-біріміздін турімізді кормегенбіз, фото аркылы да). Мерей, Б-нын бастартканына карамастан соз салып жүрді. Ал, мен Мереймен телефон аркылы жакын дос болдым. Тіпті, досыма онын созін алуын сурайтын едім.

Университетте жарыс болды, біздін тобымыз оган казактын корнісін коятын болдык. жан досым екеуміз де оган катыстык, казактын келіні ролін алдык Б. екеумізде. Дайындык устінде менін телефоныма Мерейден конырау келді. Алдым, сойлестік. Б. екеуміз бірге скретке тусіп ММС аркылы жіберуін сурады. Басымызга ак орамал таккан, казаки киім киіп турган Біз фотога тусіп жібере салдык (Мерейге ММС жібергенімді Б. білген жок). Кешке Мерей сокты. ММС-ті алганын айтты "Ак орамал Б-ка караганда саган оте жаксы жарасады екен" деді. Мен онын созін ойынға айналдырып кеттім. Сол куннен бастап ол маган жиі согатын болды. Б-тан конілі калганын айтты. Б-та ол кезде баска жігіттермен сойлесетін.
Тунгі сагат 11:00 жатаханада мундай кезде нагыз кызык уакыт, Мерей тел. сокты:
- Алло, салем Айко.
-Салем.
-Калайсын?
-Жаксы. Озін?
-Жаксы. 12:00 де тел. бос койшы. Мен согам.(маган сол кезде соз салып жігіттер коп согатын)
-Жарайды.
-Жаксы, 1 САГАТТАН КЕЙІН СОГАМ ОНДА! Пока...
-Пока!
Тунгі сагат 12:00 кундегіше жігіттер сога бастады мен олардын конырауын котерген жокпын, сонын арасында Мерей сокты. Мені унатып калганын жайлап білдіре бастады. Кундер оте менде оган бауыр басып калдым. Біз журіп кеттік. Маган уйленуге усыныс жасайтын, мен окуымды бітіргенше кут дейтігмін. Мерей ренжитін "сонда мені суймейсін ба? Озім окытамын" деп. Мен оны курбыма ашык айта алмадым. Онын алдында озімді катты кіналі сезіндім.
Желтоксан айынын сонгы кундері, сессия басталып кеткен. Сабактарымнын бардыгын 5-ке тапсырып жатырмын. 26.12.2011ж. неміс тілінен сессия. Оныда 5-ке тапсырып шыктым. Сессиядан шыккасын Мерейге соктым. Ол калага келгенін айтты. кешке кездесетін болып келістік. Алгашкы кездесу...
Кеш... уаделаскендей біз кездестік. Ол менін коздеріме кадалып караумен болды. Біз бурыннан кездесіп журген адамдардай тез сойлесіп араласып кеттік. Кино, боулинг... Барі тамаша, конілді кездер еді. Ол мені жатаханага акеліп коздеріме тагы телісе карап:
-Мен сені суйем!-деді. Ернімнен суйіп кимай-кимай коштастык.

Осылай 3 кун бойы кездесіп кыдырдык. 28.12.2011ж. сонгы рет кездестік. Ол сол куні ауылына кететін болды. Мені шыгарып салып турып:
-Айко, менін коздеріме тіке карап турып мені суйетінінді, маган сенуге уаде берші.
-Сені суйем, Жаным. Саган сенем, уаде...
-Енді бір-бірімізді кашан коретініміз белгісіз. Мен калага коп келе бермеймін. Менде сені катты суйем. Ауылга баргасын хабарласамын.
29.12.2011ж. менде сессия аяктап оз ауылыма кайттым. (Мерейдін ауылы каладан 1 сагаттык жер, ал менін ауылым каладан 1.5 сагаттык жер еді.) Мерей сол туні маган кундегі уакытынан оте кеш сокты. Мен оган басында катты ренжідім. ал ол акталды. кейін біз татуласып тел. косып койып бірге уйыктадык (ол адетке айналып кеткен еді). 30.12.2011ж. сол куні кундіз Мерей менімен кундегіше сойлескен. кеш баткан сайын создері кылыктары озгере берді. тунде сокпады. Тел сондіріп тастаган. 31.12.2011ж сол куніде телефоны соніп турды. Кешке агентте отырып Мерейдін курдас Ð аласымен сойлестім. Мерейді сурадым. Ол коргенін айтты. содан сон "мумкін ол сенімен жургісі келмейтін шыгар енді" деді. (мен Мерей сонын касында екенін сездім). "Не болсада мен онын не себепті хабарласпай жургенін оз аузынан естігім келеді" дедім.

1.01.2012ж. жана жыл... Менін коніл куйім жок... Обедтін кезі болатын шыдай алмай Мерейге соктым. Конырау барып тур, котерді:
-Алло...
-Алло, салем. Калайсын?
-Жаксы. Озін?
-Жаман, неге хабарласпай кеттін?
-Шаршап, ауырып журмін.
-Сонда да 1 смс жазып жіберуге болады го.
-Мен 2 кун болды тел. устап журген жокпын.
-Не болды? Ол себеп емес. Шынынды айтшы...
-Айко, осымен барі бітсінші.
-Не болды? Себебі бар ма?
-Жок...
-Отірік айтпа! Жайдан жай булай істемейсін го.
-Себебін айта алмаймын.
-Неге? Айтшы...
-Сен туралы бір ангіме естідім, бірак кім айтканын, не айтканын айтпаймын.
-Айтшы, не айтты? Ол рас па? Отірік па білмейсін го, егер рас болса растыгын айтам, отірік болса 100 процент отірік екенін далелдеп бере алам кандай отірік ангіме болсада. Сен ол ангіменін рас, отірігін білмей жатып калай булай істейсін?
-Енді керек емес, менін енді конілім калды... Мен кеше Б.пен кездестім. Саган ерегесіп...
Сол куннен бастап 3-4 кун хабарласпады. Кейін номерін ауыстырып тастапты. Мен оган катты ренжідім. Бірак ренішімді озіне айтпадым. 4 кун откен сон ол озі белгісіз номермен хабаралсты. Сойлестік...

7.01.2012ж. мен калага бардым, касында Б. жане М. курбым бар еді. (М. Мереймен журетінімді білетін, жане оларда тел аркылы жакын дос еді, рулас болгасын ага-карындас болып сойлесетін. ал, Б. оган ашык айтпасамда ол сезетін). Мерей М.-га сокты, касында отырган болатынмын. М-дан телефонды сурап алып Мереймен сойлестім. Олда калада жур екен. Кездесуді сурадым. "Болган окиганы бетпе-бет сойлесейік" дедім. Ол кездесуден ар нарсені бір сылтауратып кашты. Тіпті менімен сойлескісі де келмеді. (Бул озі кандай коргенсіз кыз дейтін шыгарсындар, бірак онын Ð ул кылыгына ішім жаным карап отыра алмадым, кездесіп барін бетіне басып айтып салгым келді). М. тагы хабарласып Б. екеуін кездесуге шакырды. Мунын барін мен естіп турганмын. Екі курбым да кездесуден бас тартты. Мен Мерейге сол кезде катты ренжідім, жек коріп кете жаздадым. Сол куні Б-ка барін айттым. Кешірім сурадым. Ал, ол:
-Айка, койш. Кешірім сурама. Мен барін біліп журдім. Жан досыма еш окпем жок. Меннен несіне кешірім сурайсын?Мен онымен журген жокпын го. Мен саган ренжи алмаймын го...
Кушактасып бір-бірімізге сырымызды айттык. Шынайы достык міне, осы!
-Мерей, маган согып жур, Айка.
-Ааа. солай ма?
-Иа, бірак енді мен онын конырауын котермеймін...
Сол куні ауылымыз кеттік. Мерей арасында маган хабарласып туратын. Бірак "уміттен бе, барі бітті" дейтін.
-Алдында калага барганда неге кездескін келмеді?
-Кездескім келді. Аныгырак журегім кездескісі келді. Бірак ойым карсы болды. Адамнын ойы мен журегі екі болек ко. Коздеріне тіке карауга батылым бармады.
14.01.2012ж. Кешкі сагат 8-дер шамасы болатын, белгісіз номерден конырау келді, котердім. Мерей екен:
-Алло, Айко...
-Алло...
-Салем, калайсын?
-Салем, жаксы. Озін?
-Жаксы, мен саган бара жатырмын, шыга аласын ба? (Мерей екеуміздін ауылымыздын арасы 1 сагаттык жер еді.)
-Жаксы.
-Онда барганда хабарласамын.
Келді. Бурынгыша ол менімен куліп, бетімнен суйіп кушактап амандасты. Алгаш кездескендей кулімдеп менін коздеріме кадалып узак карап турды. Мен:
-Не болды? Неге келдін? Шаруанды айт.
-Айко, кешірші мені...
-Неге? не ушін кешірім сурайсын? Менін саган окпем жок. Бір АЛЛА бар, барін коріп тур, кімнін "ак", кімнін "кара" екенін. Келген шаруанды айт.
-Айко, кешір...
-Мерей, менен не себепті кешірім сурасын? Не болы? Кайта журуге уныс жасауга келдін бе? Алде, "барі бітті" деп айтуга келдін бе?
Ол ундемей менін коздеріме тагы кадалып узак карады. Содан сон:
-Барі бітті деп айтуга келдім.
-Болды ма?
-Иа.
-Жаксы. Айтарынды айттын. Келіп айтканына коп-коп рахмет. Енді мен уйге кетем.
-Айко, сал тура туршы...
-Турганмен ештене озгермейді. Пока...
-Пока... Ауылга баргасын хабарласам. Тунде уйыктап калмашы.
-Жаксы...
Неге екенін кайдан Мерейдін айткан создері маган еш асерін тигізбеді. Кайта мойнымнан ауыр жук тускендей болды. Уйге келгесін кундегіше ештене болмагандай журе бердім.
Тунгі сагат 1.30. Мен ол кезде маган соз слып журген Е. атты баламен сойлесіп отырганмын. Сол кезде Мерей сокты.
котердім:
-Алло.
-Алло, Айка, кіммен сойлесіп жатсын. Тасташы оны...
-Жаксы, казір куте тур...
-Тастадын ба?
-Иа. Ауылга калай жеттін?
-Жаман, жолда біреулермен устасып калдым, ГАЙ устап алды, Содан уйге жана келіп жатырмын. (Онын коніл-куйі жок еді)
-Коніл-куйін жокко. Неге?
-Білмеймін.
-Уйге келмей турып жок болды ма? Уйге келгесін жок болды ма?
-Уйге келгесін.
-Неге? Уйдін адамдары сойледі ма?
-Жок, олар уйыктап жатыр.
-Ммм...
-Мана сенін коздерін мен журегіне карадым...
-Не кордін?
-Коздерін бурынгыша жаркыраган адемі, Журегін мен коздерінде маган деген сезім жок сиякты.
-Онда кателесіп коріпсін
-Солай ма?
-Иа...
-айко, менін уйкым келді, бірге бурынгыша тел. косып койып бірге уйыктайыкшы.
-Жаксы. Кайырлы тун!
-Кайырлы тун!
-Татті уйыкта!
-Сен мененде татті уйыкта!
Ертесіне тунде тагы сокты. Сол куні Мерей маган " кудай-кудай, жаным, тап-татті озі" деген создер айтты. Мен онын мундай созіне тан калдым, бірак ундеген жокпын. Ол маган "Айка ешкіммен сойлешпеші" деді. Мен "жаксы" дедім. Сол куннен кейін ол тагы 3 кун хабарласпай кетті. 3 куннен сон хабарласты. Кундегі адеті бойынша тунгі 1-лерде хабарласты. Шаршап жургенін, алыска кеткісі келетінін айтты. Менде шыдай алмай оны умыта алмай жургенімді айтып, жылап жібердім. Ол "Айко, болды, койшы!" деді...

Міне, кундерім осылай отуде. Менін тусінбейтінім ол "барі бітті" десе неге маган хабарласады. Неге? Неге? Неге? Ал, мен онымен сойлеспейін десем сагынамын, шыдай алмаймын ол сокканда. Достар маган акыл косындаршы! не істеуім керек? Онын кандай ойы бар?!