Қолда барда алтынның қадірі жоқ.

Ақыл айнымас, алтын шірімес.

Қонағыңның алтынын алма, алғысын ал.

Алтын тапсаң, санап ал.

Алтын белдік — бел сәні,
Асы жігіт — ел сәні.

Қолымда сақинам бар алшығарай,
Қойды қасқыр жейді екен қан шығармай.
Бұл жұмбақты қайсы жігіт табады,
Сол жігітке тиемін мал шығармай.
Қарбыздың тіліктері, қарбыз, пышақ

Ара-арасы ақпа тіл,
Арасынан тастап тіл.
Ала қарбыз

Жерде жатып желіндейді,
Күзге дейін желінбейді.
Үндеместен төлдеп жатыр,
Су бермесең шөлдеп жатыр.
Қарбыз

Бір күнә істі жасап қойса. Аллаһ Тағаладан: кешірім сұрап, тәубе етіп, дәрет алып екі ракат намаз оқылады және күнәсін жуу үшін жақсы, қайырымды іс жасау керек. Пайғамбарымыз (с.а.с.) былай деген: "Аллаһқа ант, шын мәнінде мен бір күнде жетпіс мәртеден астам кешірім тілеп, тәубе етемін", деген, тағы бір хадисте....

Пайғамбарымыз (с.а.с. )айтқан: "Егер түнде иттердің үргенін және есектердің ақырғанын естісеңіздер, олардан Аллаһқа сыйыныңыздар. Өйткені, олар сіздер көрмейтін нәрселерді көреді", - деген.

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Құлуу иә иләйә әннаһу астамаъа нәфарун минәл жиннә фақалуә инна самәъна құранән әжабан. Иәһди илә рушди фәманна беһи уәлән нушрикә би рәббана әһәдән. Уә әннаһу таъала жәдду рәббана мә аттаһада сәһипатан уә лә уәләдән. Уә әннаһу кәнә иәқула сәфи һунә ъәла аллаһи шататан.....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Иә мән һууа ъилмуһу сабиқун, иә мән һууа уаъдуһу садиқун. Иә мән һууа қазауһу кәинун, иә мән һууа китабуһу мухкамун. Иә мән һууа қур ануһу мажидун, иә мән һууа фазлуһу муқимун. Иә мән һууа ъаршуһу ъазимин.....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Лә иләһа иллаллаһул аъзимул қалим. Лә иләһа иллаллаһу раббул аршид азим. Лә иләһа иллаллаһу раббуссамауати уә раббул арзи, уә раббул аршил карим.

Қысы-жазы үйде тұрады,
Өзі мұзға ұқсайды.
Бетінде сәулесі бар,
Бұл жұмбағым кімге ұнайды.
Айна

Екі егіз қарсы келді,
Арасына көк мұз түсе берді,
Біреуі жанды, біреуі жансыз.
Айна

Бip ұяда топтасқан,
Түртіп қалсаң, от шашқан.
Шырпы

Дейтін де «бала адамның бауыр еті»,
Бауырымның жарылғандай болып өті,
Барады өртеніп іш!.. Неткен жара!..
Жазуға келер кімнің құдіреті?!
Атасам «Арыстаным, құлыным!» деп,
Сыздайды суырғандай....

Тек өзі көрінбейді,
Адамды тоңдырады.
Ызғары дірілдетіп,
Есіңнен тандырады.
Аяз

Мөлдіреген жүзімді,
Ұстап едім, үзілді.
Шық

Жаңбыр жуды жерімді,
Көкте өрмек керілді.
Кемпірқосақ