Найзаменен түртсе де,
Жатырмын,қазақ,оянбай.
Мұнша қалың ұйқыны
Бердің бізге,ой,Алла-ай!

Бар ма екен біздей ғафыл жұрт,
Атырафқа көз.....

Бұл Атаң, өскен адам Түз көшінде,
Еліне бақ пен дәулет іздесін тек.
Көтерем Көкке.....

Не берсең де арнап бер,
Алтын балық ілінетін қармақ бер!
Бақыт бер де,
Бармақтай сол бақытты
Басып тұрар батпандай бір салмақ бер!

Және дос бер, айтқанымды мақұл дер,
Жүйрік бер де
Соған шыдар.....

Жүрек пен жүйке егессін,
Жыр көңіл сонда толғайды.
Жынды деп жынды емессің,
Демеуге және болмайды.

Тебісіп ырғақ миың да,
Төгесің сырды отырып.
Адам деп айту...

Жігіт туды үйінің төріне іліп қойды да, келіншегіне қарап:
- Қарашы, қандай болып тұр екен? - деді.
Келіншегі туға қарап тұрды да, былай деді:
- Жаным, алып тасташы, ұятты жұрттан.
- Неге?
- Қойшы, кімді көрдің, үйінің төріне ту іліп қойып отырған?
- Ой, сенің осы мінезің-ай, жоқ нәрседен......

Көк белдерге шық тұнғанда,
Шықтым бір күн далаға.
Күнмен бірге шықтың алдан,
Шықтың алдан, жан-аға.

Қыр астынан шуақ шашып,
Келе жатты күн шығып.
Омырауға.....

Қыздарды көрсем, бір түрлі
Өзімнен-өзім мұңданам.
Тиям да бейқам күлкімді,
Өзімнен-өзім сыр бағам.

Қымбат-ау,қыздың ар-мұңы,
Қиын-ау, қиын, тым қиын.
He болар екен....

Ей өмiр, бүгiн сырласым болшы сен менiң,
Сыр шертiп бiраз тарқасын iште мұң шерiм.
Жолықпай кеттiң сұрауым бар едi өзiңнен,
Ақсың ба әлде, қара ма сенiң өлшемiң?

Адал ма ойың?Шындық па сенiң бiлгенiң?
Қай сының едi кейде алдап жалған күлгенiң?
Жырақтамысың? Хабарың....

Басталмаған қаланың дастаны әлі
Бірінші жыл дала деп жас тамады.
Бірінші жыл ауылы естен кетпей,
Бесінші жыл қимайды астананы.

О жастық-ай, алмайтын өлмей тыным,
Ойын-тойсыз, өмірге көнбейтұғын.
Биге барса баратын.....

- Құс боп ұшып жоғалсам, не етер едің?
- Сені іздеумен мәңгілік өтер едім
- Отқа түсіп өртенсем не етер едің?
- Күл боп бірге соңыңнан кетер едім
- Бұлдырасам сағымдай.....