Екі жігіт жұмақтың алдында өздерінің кезегін күтіп отыр екен. Біреуі сұп-сұр болып қалтырап, екіншісі көңілді отыр екен. Көңілді отырған жігіт әлгі жігітке: - Сен қалай өлдің? - Үсіп қалдым, ал сен ше? - Ал мен қатты қуанғаннан....
Бәке, кеше кешкілік паркте жаныңда отырған сымбатты бикеш сіздің қызыңыз болар? - Әлбетте! Басқа кім болушы еді... тек сол көргеніңді әйеліме айта көрмеші...
Баласы отбасын құрмақ болып, әкесіне өмірлік жарын таныстырады: - Әке, міне, келініңіз! Біз бір-бірімізді жақсы көреміз. Сондықтан үйленетін болып шештік. Әкесі: - Балам, бұл қызға үйленбе! Ол - сенің қарындасың болады. - Қалай қарындасым? - Түсінесің бе.... жас кезімде қыздарға көп барып едім. Оны естіген баласы әлгі қыздан бас тартып, біраз уақыттан кейін екінші қызды таныстыруға әкеледі. Сонда әкесі: - Балам, бұған да үйлене көрме! Ол да - сенің қарындасың, - депті. Әкесінен көңілі қалған баласы анасына барып, болған оқиғаны айтып береді. Сөйтсе, анасы: - Үйлене бер, балам! Ол сенің әкең емес, - деген екен.
Сен де кеттің, Мен де кеттім, Ол да кетті ауылдан. Осынымыз ұят болды-ау, ұят болды-ау,қауымнан! Ұят болды-ау, Ұят болды-ау, Ұят болды-ау, бауырлар! Момын жұрттың, арқа сүйер, Азаматы біз едік. .....