Әкешім – Алатау тірегім!
Мен сенің мұңыңды білемін.
Қамықпа, балаң......

Желтоқсан ол –
Боздаған жанның шық сыры,
Қасиет пен қасіреттің жұп жыры.
Қар орнына қаны.....

Кейде-кейде шындық айтып ақырып,
Алмайықшы асау ойды шақырып.
Асау ойдан тілің.......

Мен қайда келдім?!...
Ал қайда барамын?!
Уақытты түгендеп,
Несіне санадым?!
Жас бала......

Түркі тегім,
Жүрмеген әмір маған,
Дүниеге бал жырмен тамырлағам.
Шөлден мұңды, күш.....

Қайраттымын, еңсем биік әр таңда,
Бақыттымын, рухым асқақ жалғанда.
Жаратқанды, тарихымды......

Өмірдің дәл мұндай боларын біліппе ем?!...
Білгенде мен басқа тағдырды таңдар ем.
Басқаша армандар құрар ем жүректен,
Басқаша сөйлесіп.....

Пешеніме жазылған,
Асыл жарым, ақ гүлім.
Қос тағдырды бөлісіп,
Жырлайықшы бақ жырын.
Жаратқанға бас иіп,
Перзенттерді өсіріп,
Бір көрейік.....

Жаратқан жар болып тағы да,
Әр берді зарыққан бағыма.
Ол сондай қамқоршы ой жетпес,
Нығметі сыймайды басыңа.

Содан мен адал жар тіледім,
Даурыққан сәтінде ........

Биыл қыс тым суық,
Жүрегім секілді қазіргі.
Беймегзіл уақытта,
Ұрлаған ол менің жазымды.
Қар аралас .......