Көктем келді, көктем келді.
Жадыраған жайнаған.
Шашыраған сәулесімен,
Жасыл көктем сайраған....

Қыс мезгілі келді,
Қысқы аяз енді.
Алғаш қарлар жауып,
Бізге сәлем берді......

Қыс тамаша келбеті
Табиғаттың бейнесі.
Ақ боран қатты аязы,
Салады түрлі суретті.....

Алақай-ау, балақай!
Қыс келді ғой, балақай!
Шаңғы теуіп ойнайық,
Аққала да жасайық.

Қатты борнан соғады,
Қарда қалмай жауады.
Егер олай болмаса,
Жерді тұман басады.

Аққала соқты балалар,
Шаңғы, шана теуіп жүр.
Өте қызық ойнауда,
Мұзда коньки теуіп жүр.
Айбек, Жалғас қырға барыпты.
Балалармен қызыққа батыпты.
Балалар үйге келіпті,
Анасы тамақ беріпті.
Сосын сабақты оқыпты,
Сабақты бітіріп болған соң,
Ұйқыға жатыпты.

Дала, дала дала аппақ,
Айналайын бәрі аппақ.
Далада мен ойнаймын,
Достарымды ертіп-ап.

***

Аса аса аса,
Шағып алды маса.
Қолыма таяқ алайын,
Масаны мен қуайын.

Жер біздің анамыз,
Табиғатты қроғаймыз.
Тазартып қаланы қоқыстан,
Жайнасын біздің Қазақстан!

Көктем келді жадырап,
Көк майсасын жамылып.
Бүршік жарып ағаштар,
Гүлдей жайнап даламыз.

Декабрь жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес.

Орман қарайған, ішінде құстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз.

Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды.

Сабаққа мезгілімен жүретін баланың да ертеңгі аяз есінен көпке дейін шығатын емес. Мақал: Қыс қысыл, жаз жазыл.

.....

Көктем келді, алақай!
Шаттанайық балақай.
Наурыз тойын тойлайық,
Асыр салып ойнайық.