Даланың күнге күйіп, аптап өткен үстінен
Бұлт шықты қаптап көктен.
Қуанды шаруалар «я, Құдайлап!»,
Жерді бір суарар деп қурап кеткен.
Жауар деп тұрды халық үміт етіп .....

Қара бұлт қаптап шың басын ,
Түйдектей төкті тұнбасын .
Тал менен терек мүлгиді
Күткендей болып сырласын .

Төгесің моншақ селдетіп ,
Кетасің кейде.....

Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар......