Ақша бұлт жаспен жуып көздің нұрын,
Алатау жұбатады өз мұңлығын.
Алма төс, алтын зерлі бұл.....

Қашанда тастай берік бол ұстамға.
Арманың қанат болар ол ұшқанда.
Алматы жайлы жырлап көрейінші,
Ақындық қабілетім толысқанда.
Зиянды əдет серік болған елге,
Десеңде анық басып.....

Жақсы екен ғой Алматым,
Алтын үйек астанам.
Осы екен ғой жаннатың
Атам қазақ аңсаған.
Келдім сені....