Ұқсайды бар тыныштық жер бетінде,
Ұйқыдағы сәбидің келбетіне.

деп жырлаған – Мұқағали Мақатаев атамыз.



Сәбидің тыныш ұйқысын,әлемнің......

Туған жер – адам өмірінде ерекше орын алады. Міне сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап – ақ Отанға деген сүйіспеншілік сезім оянады. Отан ошақ басынан басталады, яғни Отан үшін әр отбасы өз үлесін қосу маңызды.......

Мен өз анамды жақсы көріп, мақтан тұтамын. Ана деген сөздің астарында қанша ма сыр бар... Ана – баласы үшін отқа да түседі, суға да батады......

Бас-аяғы үш-ақ әріптен құралған «ана» сөзінің мағынасы түсінген адамға түпсіз теңізден терең, жеті қат аспаннан да биік, мөлдір судан да таза. Әлемдегі ең асыл, ең бағалы, ең қымбат жан деп ананы айтар едім. Халқымыз аналар қауымына жыр шығарған, қанатты сөздерге тірек еткен, ауыздан ауызға тарайтын аналар туралы әсем ән де шығарған. Ең аяғы, «Жұмақтың кілті – ананың табанының астында» деген мақал аналардың қаншалықты қадірлі адам екенін білдіргендей.......

Менің арғы атам – Мардан атам –жауынгер болған, Ұлы Отан соғысының басынан аяғына дейін соғысқа қатысып, елді, жерді жаудан қорғаған батыр болыпты. Кеудесінде ордендер жарқыратып түске суреттерін үйден көріп, талай рет тамсана қарағам. Тек қана картадан көрсететін Германияның Берлин қаласына дейін барған көрінеді. Үйде әлі сақтаулы тұрған – «Қызыл Жұлдыз» және І – дәрежелі......

Көктем келді. Көктемде табиғат ана оянады. Қыстың қары еріп, сай-сала суға толды, жерді көк кілем жапты. Күн жылынды. Құстар жылы жақтан қайта оралды. Күн ұзарып, түн қысқарады. Ағаштар бүршік жарып, гүлдейді. Мал төлдеп, қора төлдерге толды.

Адамдар жер жыртып тұқым себеді.......

Біздің жерге көктем келді. Қар еріп, жер әлі кетпесе де, күннің көзі өзінің жылуымен жылытады. Далаға мал жайылып, қызғалдақ гүлі әртүрлі реңмен......

Менің аты-жөнім - Ербол Ажар. Мен Жамбыл облысы, Меркі аудаындағы № 17 Трубицын атындағы орта мектеп-гимназиясының 6 "б"- сынып оқушысымын. Мен оқу озатымын және қоғамдық іс-шаралардың белсенділерінің бірімін. Өзім би билеп, ән айтып, домбыра тартқанды ұнатамын.......

Қазақстан халқының көп ұлттылығы менің ойымда киіз үй бейнесінде көрініс тапты. Керегенің кеңдігі –жерімен қазақ ұлтының көңілінің кеңдігіндей. Шаншылған уықтар көп ұлтты халық екенімізді білдірсе , шаңырақ қыран құсы самғаған бейбітшілік аспанының бейнесіндей. Уықтар бірдей жұмылып шаңыраққа шаншылу арқылы бірлік пен ынтымақты, достықты дәріптеп тұр.
Автор

Қазақ ұлтының кешегі көрінісі көшпелі болса, бүгінгі күнде тәуелсіздігін алған егемен ел. Еліміз басына түскен сын сағаттарда сыннан сүрінбей өтіп,тарыдай шашылмай......