Абылай, Ботақанды сен өлтірдің, Есіл ер жазығы жоқ неге өлтірдің? Хан басың қарашыңмен даулы болып, Үстіне ақ орданың қол келтірдің. Абылай, күйіп-кетті......
Күркелінің бауыры күнде дауыл, Көтеш қалды жұртында жалғыз ауыл. Ауырып жатқан көңілімді бір сұрамай, Шын Сексеннің баласы қара бауыр. Бір жанымның қамы.....