Күз. Түн. Қараңғы көше. Мейірғұлдың айдарын Нұраның салқын самалы сыйпап өтті. Осы желдің әсері болар, Мейірғұл өзен жаққа қарап, терең ойларға шомды. Қайран, Нұраның сағындырған самалы! Сенімен қауышуды әскер қатарында жүргенде қанша уақыт асықтым деп сұрасаңшы, жарықтық - Нұра!? Бірақ қалай сұрарсың!? Бұл фәниде тіл тек қана гомосапиенс аталатын жаратылысқа ғана тән. Ал сенде, Нұра, жан жоқ. Тіл жоқ. Сен бұдан адасың. Сені Тәңір өзен қылып.....

Менің хикаям терең түсіністікке негізделген достықтан басталды. Қандай қызық... Адамның тіпті ойына да келмеген нәрселердің болуы мүмкін екен ғой. Алғашында қарым-қатынасымыз жай ғана бір-бірімізге кеңес беріп, көмектесуден басталған болатын. Ең қызығы ол адаммен мені бұрынғы сүйген адамым ....

Өзімнің жігітімен 11- сынып бітірейн дегенде таныстым. ол бұлай болды: Көктемнің Соңғы айы. Көктемнің таң- тамаша айлардың бірі еді. Өзім түскен ЕНТ- ға дайындыққа жиналған едеім. құрбыларым келіп, Ертіс жағалауына барайық деп бой бермей, алып кеткен еді. сондағы олардың ойы мені бұрынғы жүрген жігітімен табыстыру екен. бұны мен білмеген едім. Ертіс жағалауына келсек сол бұрыңғы жігітім қастарында достарымен бірге бізді тосып тұр екен.....

Мен студент кезімде 1 курсты бітіріп,жазғы демалыста "Gaminator" деген игравой залға күзет болып жумысқа тұрдым. 2-3 ай өте мен сол жерде кассир-оператор болып iстейтін Зарина есімді қызбен дос болып сөйлесіп жүрдім. Не керек уақыт өте сол кызға деген сезімім өзгере бастады,арине бұл ғашықтық сезім еді....