Мағжан Жұмабаев (Ұлбосын)

Бауырсақ мұрны пұштиып,
Бесікте жатты ӘлияҰлбосын.
Әкесінің ойында:
«ӘлияҰлбосыным пұл босын!..»
Тышқан көзі сықсиып,
Ойнап жүрді ӘлияҰлбосын.
Әкесі енді жиірек
Ойлап жүрді: «Пұл болсын!..»
Бүйрек беті....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Ұлан)

Heгe ойлайсың, құлыншағым?
He мұңың бар, айт, қарағым!
Жассың, ойға әуес болма,
Ой жеткізбес, ол - бір сағым!
Ұлғаярсың, өзі-ақ басар,
Жастық - күліп-ойнар шағың.
Іш пысса - малды арала,
Жүр ғой шауып құлыншағың!
- Жоқ, бармаймын.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Құр қалыппын)

Сұлу қыз анадайдан сылаңдайды,
Теңімен ойнап-күліп, бұраңдайды.
Адамзат бәрі ғашық, бәрі құмар,
Аһ ұрып, оны көрмей тұра алмайды.
Ептілер ебін тауып, жақындапты,
Болуға ең сүйгені жақын қапты.
He қылсын өзінің....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қырғыз, қазаққа)

Арқар менен құлжадай
Қойындасқан ежелден.
Екі тентек тетелес
Сойылдасқан екі елден.
Түн заманды төңкерген
Топан-заман не күтед?
Қырғыз - таудың тарпаңы,
Қазақ - қырдың құланы.
Екеуіңе топанның
Тартқан мынау.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қызыл жалау)

-Жалынды жалау кімдікі?
-Тұрағы тарғыл тас қия,
Арбаңдаған Азия -
Жалындай жалау соныкі,
Ендеше, қазақ, сенікі!
-Қызыл шоқ жалау кімдікі?
-Кім де кім: «Тәңірім - от,- десе,-
Басқа Тәңірім жоқ»,- десе,
Қызыл шоқ жалау....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қойшының әләуләйі)

Әләуләй,әләуләй, әләуләй!
Ылғи ет жеп жүреді елде болысың-ай.
Ылғи ғана құйрық пен бауыр жер едім,
Егер ғана мен де болсам ауылнай, ауылнай.
Мына қолдың саласынан май тамар,
Ішіп болмай қымыз деген жай қалар.
Болыс болсам, арманым не, уа, шіркін!
Бірақ мына қойды кім бағар, кім бағар?
Әләуләй, әләуләй.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қарындастарға)

Қарындасым, салмақтым
Қорғасын құйған асықтай.
Был-сылқ етіп басқаны
Молдалар жазған машықтай.
«Шүкір» деп шапшаң айтпайсың,
«Үш-ш-ш» дейсің асықпай.
Жуырда жауап бермейсің,
Жігерді жүн ғып жасытпай.
Берсең жауап.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қараңғы, дауылды түн)

Қараңғы, дауылды түн cap далада,
Патшалық құрған өлім айналада.
Шыраққа қолымдағы от тұтаттым,
Үмітпен біразырақ деп: «Жана ма?»
Тұрса да қара бұлттар көктен төніп,
Соқса да жел жынданып, өршеленіп,
Мың шүкір, әлсіз қолда.....
Өлеңдер
Толық