Қазіргі таңда, шыны керек, телефон, смартфондар айырылмас досымызға айналды. Күндіз қолымыздан тастамаймыз, ал түнде қасымызға алып жатамыз. Телефонға деген «махаббатымыз» денсаулығымызға зиян келтірмей ме? Енді осыған тоқталсақ.

Ұйықтар алдында телефонға үңілу көзімізге зиян екені барлығымызға.....

Жығылды көзім –
нұр күткен,
Соқпағым мынау –
ілбіткен...
Құлады басым құлазыған кеудеме
тірліктен.

Суындым –
қаңтардың қара....

Көзімді келіп мұң сүйеді,
Жүрегім тоңар мұз болып?
Оралшы маған қыркүйегім,
Қайтадан қоңыр күз болып!

Жастық шақтың дәуірі от,
Отына қалдым.....

Тура қара көзіме, тура қара,
Ашық айтқан сөзімді бұрмалама.
Ақиқаттың алдында....

Оу Қазеке, ашуыңды бас! - дегім-ақ келді сол уақта.. Дегенмен,жағдайды ушықтырмай, мәселенің саябырлауын тостым. Енді ғана көзім жеткендей болды. Сіздер де құлақ түре отырыңыздар.

Ары-бері жаңалық ақтарып, әлем елдерінен титықтап жиған саясатымыз ұшты-күйлі мансұқ етіліп, төбелі төңкеріс беретін түрі бар сықылды. Оны мен сәл бұрынырақ сезіп ем. Белгілі саясаткер Айдос Сарым ағамыздың сөзімен айтқанда : "Әліптің артын бағу керек пе, әлде кеңесарылыққа дайындалуымыз тиіс пе?" Түсінген адам - түсінді. Мұнымен не айтпақпын? Бастарыңызды....

Сөзім барда, көзім жоқ,
Көзім жоқ деп жатпадым.
Би мен бекті жақтадым,
Бәйбішенің мойына
Жырдан алқа таққаным,
Өсек болды баққаным,
Момынға құрған.....

Көзімнен көктем көшкелі,
Тербемед сезім еш мені.
Көңілімнің көркем....

Есте жоқ:қашан,қай күні,
Кезіктім кенет өзіңмен.
Төгіліп гүлге таң нұры,
Төзімі үнсіз көз....