Бәрі шаттық. Бәрі ұнау,
уайым-қайғы жоқ тегі...
Басқалау ма еді, Тәңір-ау,
балалық шақтың көктемі.
Құйғанда лезде жаңбыр да,
құйынын басып көп шаңның.
Қаулайтын үйдің алдында
кеудеге дейін көк шалғын.
Жуатын көзін әйнектің......