Құшағыңды, туған ел, маған аштың,
Самалыңа сағынып араластым.
Сандуғашы тұс-тұстан сайрағанда
Тоғайында толқыдым Сарыағаштың.
Қарағаш пен қайыңы тұнып тұрған,
Сыңғырлаған сырғасын іліп тұрған...
Кеуде керіп сімірдім ауасынан —
Менің қайғы-мұңымды ұмыттырған.......