- Қош бол, - дедім құмдарға, -
Есен жүрсем, бір келермін, мұңданба.
Ат тағалап, атан қомдап ер жеткен
Ең соңғы ақын мына мен ем бұл маңда.

Мен кетем.
Мұнартады төңірек,
Жетім шиді сыңсытады жел үдеп.
Алматыға түйе мініп....

Мен осынау жүрегіммен, жаныммен,
Алау ыстық қаныммен,
Бойымдағы барыммен,
Ақ қаймағы бір қасықтай фәнидің
Табынамын күлкісіне сәбидің.

Сәбиі үшін тілемеп ем мың бақыт,
Орай мені мәңгі ерімес....

Ол өксіген қарс айырып көкірегін:
«Үйренісіп өзіңе кетіп едім,
Маған қиын болады жалғыз қалу,
Қалшы осында, қала ғой, өтінемін».

Өмірі үшін, о мейлі құмары үшін,
Ол қимады жанының жұбанышын:
«Маған қиын болады....

Осы жазда ауылға тағы бардым,
Тағы оянды ауырлау мәні бар мұң.
Сәрідегі жұлдыздың жарығындай
Әрідегі жайттарды жадыма алдым.

Осы жазда ауылға тағы бардым,
Тағы оянды ауырлау мәні бар мұң.
«Көкқасқалар» танаптан....

«Сарман бойлары сары сабан,
Сабандай сарғайды санам.
Сіздер жақтан бір құс келсе,
Мен мұңайып қарап қалам». -

Рахиля қыз Қазаннан келген,
Айтады бір ән азаннан бермен.
Азаннан бермен.....