Көкірегімнің үміті мен тілегі
Күй боп түлеп, күн боп шығып күледі.
Күн астында көк төбелер түледі —
Менің елім, менің елім — гүл елі!

Айтпағым бір ағыл-тегіл сыр еді —
Шежіреңе ол өлең.....

Кеше ғана сәби едік гүл терген
Қызыл, жасыл әрі сары гүлдерден
Жинап алып үйге әкеліп коюшыек
Сонау биік,қырлы әсем белдерден

Сәби күндер,бала күндер баяғы
Қайдан енді бізге құшақ жаяды
Үйге кірмей, ойынға....

Ұл мен қыздың шаттығы деп өтті күн,
Қыз бойжетті, кәмелетке жетті ұлың.
Қуанып жүр сол перзенттер жаныңда,
Әкеміздің туған күні деп бүгін.

Сізге еліктеп өсті әр кез ұлыңыз,
Тұлғаңызды тау санапты гүліңіз.
Енді олардың толқынысын....

Қырда қылау.
Қызыл ала бұзау.
Жатыр жалмаң құлағы,
Қиқу қыздардың қызыл ала тырнағы.
Қызыл тырнағы қылтылдақ,
Сүйір тырнағы жылтылдақ.

Ізденгіш -ізшең.
Ізшең - ісшең.
Ізшең - іскер.
Іскер - ісмер.

Ыңғайсызы
Ыңғайсыз-ақ...
Амал жоқ
Тыңдаудай
Тыңдайсыз-ақ

Шақпақ тасты, аппақ тасты
Шақпақшы шал
Шығып, шашты.

Шақшалы шал бақ шарлар,
Ақ шашты шал ат байлар.

Хатипа мен
Хатипаға,
Харьковтегі Қамарға
Хамит аға
Хат жазғын, — деді

Фархат ферғаналық Фазылов,
Фатих фрунзелік Фазылов.

Үйреншікті істі,
Үйреткішсіз-ақ
Үйреністі.