Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы, Бұдан артық рахат табылмайды. Бұлдырасын өткен күн сағымдай бір, Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы. Қар да ілігіп қалған-ды тау басына, Мұз тоңды ма бұлақтың жамбасына? Суық келіп, суыр да.......
Сол маңға соға алмадым көптен бері, Күз бе еді?! Есімде жоқ, көктем бе еді?! Есімде тек - даланың өкпек желі, Есімді алып, құшақтап, өпкен мені, Сол маңға соқпай кеттім көптен бері. Сән түзеген Есілдің өңірінде, Ақ қайыңдар.....
Жол қайда ақиқатқа апаратын? Ел қайда ақиқат деп аталатын? Айлакер, арамзалар, алаяқтар, Аяғы көктен келіп, маталатын? Сол елде адамға адам - дос бауыр ма? Адамға ақ жанынды.....
Қараңғы, дауылды түн cap далада, Патшалық құрған өлім айналада. Шыраққа қолымдағы от тұтаттым, Үмітпен біразырақ деп: «Жана ма?» Тұрса да қара бұлттар көктен төніп, Соқса да жел жынданып, өршеленіп, Мың шүкір, әлсіз қолда.....