Бір аңшы болыпты. Өмір бойы аң аулап, күн көріпті. Аң мен құсқа ау құрады екен.
Бірде ауын құрып жүріп, қалың арасынан арыстанға кезігіп қалады. Сонда арыстан:
— Ей, адам, сен көптен бері кездеспей жүр едің, – дейді тесіле қарап.
— Құлақ сал сөзіме. Сенің істеп жүргеніңнің бәрі қиянат! Тіпті менің сыртымнан кіжінетін көрінесің. Ал енді мықты болсаң, күшіңді көрсетші!
Арыстанның айбарынан сескенген адам оны дәріптей:
— О, айбарлы арыстан, сенен күшім артық деп мақтанбаймын......

Алғырланба арзандатып атыңды ,
Арамдатпай алдыңдағы асыңды .
Айтқаныңнан адаспағын Арайлым
Арбағанда , алдағанда арыңды ? !

Айта алмадым ақылымды армандап ,
Арсызданып абайсызда.....

Бірде арыстан түрмеге түсіп қалыпты. Камераға кіргізер алдында шашын тықырлап алып тастаса керек. Содан камераға кіргеннен онда отырғандар мұны "мышық" , "дәу мышық" деп мазақтаған......

Арыстан Айға шауып мерт болған.

Арыстанның ойынынан түлкінің мойыны үзіледі.

Қасқырдан сая іздегенше, арыстаннан пана ізде.